پروژه InLiveTox که در طی سه سال گذشته با سرمایه گذاری اتحادیه اروپا انجام شده، به طور قابل توجهی قابلیت آزمون نانومواد به صورت برون تن را پیشرفت داده است. این پروژه بر روی تاثیر مواجهه با نانومواد بر روده، سیستم قلبی عروقی و کبد متمرکز شده است.
پروژه InLiveTox؛ توسعه سیستم آزمون برون تن برای بررسی ایمنی نانوذرات
فناوری نانو از جمله نوآوری های جدیدی است که هیچ کس مطمئن نیست چه چیزی از آن بیرون خواهد آمد. محدوده پیش بینی‌ها از توانایی تولید مجدد محصولاتی مانند الماس‌ها و مواد غذایی تا بلعیده شدن موجودات جهان به وسیله نانوربات‌های همسان ساز گسترده شده است.
تا همین اواخر طبیعت، تنها تولید کننده مواد مولکولی بود. با این حال در چند سال گذشته فناوری نانو، تجمیع حوزه‌های مختلف علوم را به حوزه آگاهی عمومی وارد کرده است. انتظار می‌رود این فناوری منجر به نوآوری‌هایی شود که بتواند به حل بسیاری از مشکلاتی که جامعه امروز با آن رو به رو است، کمک کند.
محصولات مبتنی بر فناوری نانو در حال حاضر در بازار به صورت قطعات الکترونیک، رنگ‌های ضد خراش، تجهیزات ورزشی، پارچه‌های ضد چین و چروک و مقاوم در برابر لکه و کرم‌های ضد آفتاب حضور دارند. تحلیل‌گران تخمین می‌زنند که بازار ممکن برای این محصولات در حال حاضر صدها میلیارد یورو ارزش دارد و می‌تواند تا سال ۲۰۱۵ به یک تریلیون یورو نیز افزایش یابد.
این مساله بدین معناست که مواجهه شغلی و عمومی با نانومواد به طور چشمگیری در آینده افزایش می‌یابد. بسیاری از محققان در حال حاضر از سمّیت مرتبط با نانومواد مختلف در شرایط برون تن و درون تن سخن می‌گویند. با این حال اطلاعات موجود سلامت نسبی این مواد را بیان می‌کند و هنوز اطلاعاتی درباره خطرات زیست محیطی نانومواد مهندسی شده وجود ندارد. در حال حاضر اثرات خواص نانوذرات بر سیستم ایمنی بدن در حال بررسی است. مطالعات در مورد نانومواد در این زمینه به طور کلی در دو دسته زیر قرار می‌گیرند:
الف) واکنش‌ها به نانوذراتی که به طور خاص برای تحریک سیستم ایمنی بدن اصلاح شده‌اند.
ب) اثرات جانبی نامطلوب نانومواد.
پروژه InLiveTox که در طی سه سال گذشته با سرمایه‌گذاری اتحادیه اروپا انجام شده، به طور قابل توجهی قابلیت آزمون نانومواد به صورت برون تن را پیشرفت داده است. این پروژه بر روی تاثیر مواجهه با نانومواد بر روده، سیستم قلبی عروقی و کبد متمرکز شده است. مواجهه با نانومواد از طریق بلعیدن به حضور نانومواد در غذا، بسته بندی مواد غذایی و داروهای خوراکی مربوط می‌شود.
این پروژه یک سیستم آزمون برون تن جدید بر پایه سیال را توسعه داده و استفاده از آن را برای مدل سازی پاسخ بافت‌ها به بلع نانوذرات اثبات نموده است. در این پروژه، نتایج به دست آمده از این سیستم برون تن با مطالعه درون تن بیوسینتیک نانوذرات و اثرات سمّیت آنها بر روی موش تایید شد. بافت‌های این حیوانات به ویژه در اندام‌های روده، سیستم قلبی- عروقی و کبد، برای بررسی واکنش‌های سم شناسی مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها سپس با نتایج سایر مطالعات بیوسینتیک انجام شده با استفاده از ذرات مشابه و روش‌های مواجهه متفاوت (مثلا تنفس) مورد مقایسه قرار گرفت. مقایسه داده‌های درون تن برای مواجهه از طریق تزریق و بلع با داده‌های به دست آمده از آزمون‌های استاندارد (نوع تک سلول ساکن) انجام شد. سیستم توسعه یافته نشان داد که الگوی قابل توجهی از تفاوت‌ها و شباهت‌ها به ویژه هنگام مطالعه التهاب به دست می‌آید. تفاوت‌های روشنی در ارتباط فیزیولوژیکی میان روش‌های مختلف مشاهده گردید.
این بدین معنی است که نتایج پروژه InLiveTox می‌تواند قابلیت لازم برای تغییر روش‌های آزمایش ایمنی و کارآمدی در حوزه‌های دارویی، شیمیایی، آرایشی و غذایی را فراهم کند. این روش‌های بهبود یافته می‌توانند منافع اقتصادی قابل توجهی را از دو طریق ایجاد کنند: یکی از طریق کاهش هزینه‌های آزمایش در مقایسه با روش استفاده از حیوانات، دیگری از طریق فراهم آوردن فرصت ارائه محصولات ایمن‌تر به بازارها با سرعتی بیشتر از روش‌های موجود.
سیستم آزمون توسعه یافته در این پروژه می‌تواند مزیت رقابتی قابل توجهی را برای اولین استفاده کنندگان آن فراهم آورد. این پروژه می‌تواند به عنوان ابزاری در آزمایش و پژوهش در حوزه سم شناسی و داروشناسی برای هر ماده شیمیایی جدید مورد استفاده قرار بگیرد. در بسیاری از روش‌ها نتایج پروژه بسیار فراتر از انتظارات پیش رفته است. ارائه یک روش نوآورانه این توانایی را دارد که زیر بنای توسعه محصولات جدید باشد. در سطح کلان، این پروژه موقعیت برتر سازمان‌های تحقیقاتی اروپا در رقابت بین‌المللی را تایید می‌کند که می‌توانند آزمون‌های برون تن را به سرعت توسعه دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر از این پروژه می‌توانید به اینجا مراجعه نمایید.
