پژوهشگران ناسا حسگرهای جدیدی برای تلسکوپهای خود ساختهاند که میتواند حساسیت این ادوات را افزایش دهد بدون این که نیاز به افزایش ابعاد تلسکوپ یا لنزها باشد. در این حسگر جدید، از پوششی حاوی نانولولههای کربنی چند جداره استفاده شده است.
ساخت نانوحسگری حساس برای تلسکوپها توسط ناسا
محققان ناسا موفق به دستاورد جدیدی در حوزه فناورینانو شدند که با استفاده از آن میتوان بدون نیاز به افزایش ابعاد ادوات رصد آسمان، عملکرد آنها را بهبود داد. این گروه با استفاده از روشی موسوم به رسوب اتمی لایهای، لایهای بسیار نازک از نانولولههای کربنی ایجاد کردهاند. این گروه با استفاده از همین روش موفق به ارائه ساختارهای سه بعدی از نانولولههای کربنی شد. این ساختارها میتوانند حساسیت تلسکوپها را افزایش دهند بدون این که نیاز به افزایش ابعاد تلسکوپ باشد. محققان ناسا معتقداند که این فناوری میتواند منجر به نسل جدیدی از ماهوارههای کوچک موسوم به کیوبستس شود. با این فناوری هزینه ساخت ماهواره برای ناسا به شدت کاهش مییابد. این گروه تحقیقاتی در طول ۵ سال گذشته تلاشهای زیادی برای توسعه این فناوری داشتهاند. آنها در طول این سالها سعی کردند تا از نانولولههای کربنی در بخشهای مختلف فضاپیماها استفاده کنند. یکی از این بخشها حسگرهایی است که قادر به دریافت سیگنالهای ضعیف نیست.
در این پروژه هاگوپیان و همکارانش روی خواص جذب نانولولههای کربنی پرداختند. پژوهشگران موفق به ارائه نانوساختاریی شدند که قادراند بیش از ۹۹ درصد از تابشهای فرابنفش، مرئی، مادون قرمز و مادون قرمز دور را جذب کنند. چنین موفقیتی پیش از این بدست نیامده بود، این دستاورد جدید محققان ناسا میتواند مسیرهای تازهای پیش روی دانشمندان باز کند. ساختاری که پژوهشگران ناسا ارائه کردند، دارای پوششی از جنس نانولولههای کربنی چند جداره است. پیش از این گروههای مختلفی در سراسر جهان این نانولولهها را روی زیرلایه سیلیکونی رشد داده بودند، اما محققان ناسا نانولولهها را روی مواد رایج مورد استفاده در فضاپیماها نظیر تیتانیوم، مس و فولاد رشد دادند. فاصله بسیار کم میان نانولولهها موجب میشود تا نور در این ساختارها به دام بیافتد. این درحالی است که نانولولههای کربنی نیز فوتونها را جذب میکنند با این کار پرتوهای ضعیفی که در اثر برخورد با سطح انعکاس مییابند، میتوانند توسط این سطح جذب شوند.
پژوهشگران ناسا از این شناساگر جدید در ابزارهای موجود در رصدخانههای خود استفاده کردند. نتایج نشان داد که این شناساگر اطلاعات بیشتری درباره ستارهها ارائه میدهد.