قدرت اتصال پروتئین‌ها به سلول هدف، یکی از پارامترهای مهم در تولید دارو است. شرکت‌های دارویی در حال حاضر از روش‌های زمان‌بر و پرهزینه برای این کار استفاده می‌کنند. اخیرا حسگری با کمک نانولوله کربنی ساخته شده که می‌تواند این کار را سریع و ارزان انجام دهد.
ساخت نانوحسگری برای سنجش قدرت اتصال پروتئین به سلول
پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست نشان دادند که آرایه‌ای از نانولوله‌های کربنی می‌تواند به عنوان حسگر برای داروسازان مورد استفاده قرار گیرد. این حسگر قادر است که قدرت اتصال داروهای آنتی‌بادی را مورد ارزیابی قرار دهد. نتایج این پژوهش می‌تواند در درمان بیماری سرطان و دیگر بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از این حسگر می‌توان برای بررسی ساختار مولکول‌های آنتی‌بادی استفاده کرد. برای مثال، برای مشخص کردن زنجیره شکر در ساختار یک آنتی بادی و اطلاع از احتمال تداخل این زنجیره با ترکیب دیگر می‌توان از این سیستم استفاده کرد.
مایکل استرانو می‌گوید: این حسگر به شرکت‌های داروسازی کمک می‌کند تا بفهمند که چرا دارویی با یک فرمول شیمیایی اثر بخش‌تر از سایر فرمول‌ها است. با این کار اثربخشی دارویی بهبود می‌یابد.
این گروه تحقیقاتی از این آرایه‌های نانوحسگری استفاده کرده تا نشان دهند در یک سری سلول که به صورت ژنتیکی مهندسی شده، کدام سلول‌ها بهتر هستند.
استرانو و همکارانش در این پروژه نشان دادند که چگونه نانولوله‌های کربنی می‌توانند به عنوان ابزاری قدرتمند برای شناسایی مواد در حجم بسیار کم مورد استفاده قرار گیرند. نانولوله‌های کربنی به راحتی می‌توانند به پروتئین‌ها بچسبند و مولکول هدف را نشان دهند. در صورت وجود مولکول هدف، نانولوله‌های کربنی تولید سیگنال فلورسانس کرده که این سیگنال به راحتی قابل شناسایی است. برخی پژوهشگران می‌کوشند تا از آرایه‌های نانولوله یا نانوسیم به عنوان حسگر، برای شناسایی هم زمان چند ترکیب مختلف استفاده کنند. در این پژوهش، محققان قصد دارند تا پتانسیل‌های مختلف موجود در آرایه‌ها را برای ساخت حسگر، مورد استفاده قرار دهند. مدل‌سازی و کارهای آزمایشگاهی نشان داده که آرایه‌های یکنواخت نانولوله کربنی می‌تواند استحکام اتصال را در پروتئین‌های پیچیده نظیر آنتی‌بادی‌ها نشان دهد. آنتی‌بادی‌ها ترکیباتی هستند که به صورت طبیعی در بدن وجود داشته و می‌توانند بدن را از گزند عوامل مهاجم و بیماری‌زا مصون دارند. محققان آنتی‌بادی ساخته‌اند که می‌تواند به سلول‌های سرطانی متصل شده و سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با این سلول‌ها تحریک کند. استحکام این اتصال در اثربخشی دارو اهمیت زیادی دارد؛ بنابراین شرکت‌های داروسازی به دنبال ابزاری ساده و ارزان برای بررسی قدرت این استحکام هستند. حسگر ساخته شده در MIT می‌تواند این کار را سریع و ساده انجام دهد.
