محققان ژاپنی موفق به ساخت نانوجاذبی شدند که قادر است آلودگی‌های نفتی را از آب جدا کند. معمولا در فرآیند استخراج نفت مقادیر زیادی آب استفاده شده که با ترکیبات نفتی آلوده می‌شود. استفاده از این نانوجاذب تاثیر زیست‌محیطی مثبتی در مناطق استخراج نفتی دارد.
نانوجاذبی برای زدایش آلودگی‌های نفتی از آب
پژوهشگران موسسه ملی علوم مواد (NIMS) موفق به ساخت جاذب نفت با کارایی بالا شدند. این ماده که با هزینه بسیار کم تولید شده می‌تواند آلودگی‌های نفتی را از آب پاک کند. معمولا در فرآیند استخراج نفت، مقادیر زیادی آب نیاز است که این آب در اثر مجاورت با نفت آلوده می‌شود. با این ماده می‌توان آب آلوده شده در سکوهای استخراج نفت را با هزینه پایین و صرف انرژی کم پاک‌سازی کرد.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از مواد پلیمری رایج مورد استفاده در صنعت، جاذب متخلخلی تولید کردند که ابعاد حفره‌های آن تقریبا ۱۰ نانومتر است. انگیزه آنها برای ساخت این جاذب، محافظت از محیط‌زیست به دلیل رهایش آب آلوده به نفت بود. با روش‌های فعلی نمی‌توان به‌صورت کنترل شده روی پلیمرها تخلخل نانومقیاس ایجاد کرد همین موضوع به‌عنوان چالش و سدی برای تولید جاذب با کارایی بالا بوده است.
معمولا در فرآیندهای تولید پلیمرهای متخلخل صنعتی از جدایی فاز محلول پلیمری استفاده می‌شود. در این فرآیند با سرد کردن فاز محلول، پلیمر را از حلال جدا می‌کنند. محققان این پروژه موفق شدند تا این فرآیند را به شکلی تغییر دهند که حلال به نانوبلورهایی تبدیل شود. با زدایش این نانوبلورها می‌توان ساختاری متخلخل ایجاد کرد، به طوری که نانوحفره‌های موجود در پلیمر به یکدیگر ارتباط داشته باشند. مزیت این روش آن است که ماده جاذب را می‌توان به شکل‌های مختلف نظیر صفحه‌ای، ذره‌ای و رشته‌ای ایجاد کرد. این گروه در شرایط ویژه‌ای توانستند جاذبی با حفره‌هایی به شعاع ۱٫۹ نانومتر ایجاد کنند.
پلیمرهای نانوحفره‌ای کاربردهای متعددی در صنعت دارد؛ این مواد دارای مساحت سطحی بالایی در حدود ۳۰۰ مترمربع در هر گرم بوده که به راحتی قادر به جمع‌آوری نفت از آب هستند. نتایج کار محققان نشان داد که یک گرم از این جاذب قادر است ۲۶۰ میلی‌گرم کروسل ( ترکیبی موجود در قیر و زغال‌سنگ-مترجم) را جذب کند.
این جاذب جدید قادر است در دمای بالا ترکیبات نفتی را جذب کند بنابراین مقاومت حرارتی بالایی داشته و می‌توان از آن به کررات استفاده کرد. از دیگر کاربردهای این جاذب آن است که می‌تواند گازهایی نظیر دی‌اکسید کربن را نیز جذب کند. بنابراین از آن می‌توان به‌عنوان عامل جداکننده گازها نیز استفاده کرد.
