محققان آمریکایی موفق به ساخت تراشه‌ای شدند که با استفاده از آن می‌توان سلول‌های سرطانی شناور در گردش خون را شناسایی کرد. این ابزار برای شناسایی زودهنگام سرطان و احتمالا درمان آن می‌تواند مفید باشد.
ساخت تراشه‌ای برای شناسایی زودهنگام سرطان
پژوهشگران دانشگاه میشیگان موفق به ساخت تراشه‌ای شدند که می‌تواند از طریق جریان خون، سلول‌های تومور شناور در گردش خون را به دام اندازد. برای ساخت این تراشه از اکسید گرافن استفاده شده‌است. این ابزار در آینده می‌تواند در کلینیک‌ها برای شناسایی بیماری سرطان مورد استفاده قرار گیرد، به طوری که بدون نیاز به جراحی می‌توان وجود سرطان را در بدن شناسایی کرد.
ماکس ویچا از محققان این پروژه می‌گوید: اگر این فناوری به مرحله ظهور برسد آنگاه ما به پیشرفتی بزرگ در بخش شناسایی و درمان سرطان دست خواهیم یافت. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.
دیان سیمونه استاد رشته جراحی می‌گوید: «سلول‌های تومور در حال گردش در خون نقش مهمی را در شناسایی زودهنگام بیماری سرطان ایفا می‌کنند. این سلول‌ها را می‌توان از سیستم گردش خون جدا کرد و اثر داروهای مختلف را روی آنها تست کرد با این کار به سرعت می‌توان تاثیر روش‌های درمانی روی بیماری را مورد ارزیابی قرار داد. همچنین از این روش می‌توان برای درک مکانیسم توسعه سلول‌های سرطانی و گسترش آن در بدن استفاده کرد.»
در حال حاضر به‌دست آوردن این سلول‌های سرطانی تقریبا غیرممکن است، زیرا جدا کردن آنها از سلول‌های خون کار دشواری است. این سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه بیماری در خون به نسبت ۱ به ۱ میلیارد (نسبت سلول سرطانی به سلول‌های خون) وجود دارد. بنابراین یافتن آنها در بدن مانند پیدا کردن سوزن در انباری از کاه است.
بعد از یافتن سلول‌های سرطانی، مطالعه روی آنها نیز دشوار است، زیرا به یک سیستم آنالیزی بسیار دقیق نیاز است. برای ساخت ابزاری جهت رشد سلول‌های سرطانی، محققان از ساختارهای گلبرگی شکل از جنس طلا استفاده کردند که روی آن با اکسید گرافن پوشانده شده بود. سلول‌های سرطانی به راحتی روی این بازهای گلبرگی شکل طلا به دام افتاده و رشد می‌کنند. برای تست این تراشه، محققان ۳ تا ۵ سلول سرطانی را داخل یک میلی‌لیتر، حاوی ۵ تا ۱۰ میلیارد سلول خونی، وارد کردند. نتایج نشان داد که این تراشه موفق شد که تمام این سلول‌های سرطانی را به دام اندازد. در ۱۰ بار تست، شانس موفقیت این دستگاه ۷۳ درصد بود.
