نانوزیست حسگری برای شناسایی زودهنگام پارکینسون

پژوهشگران کره‌ای با استفاده از نانوساختارهای گرافنی موفق به ساخت زیست حسگری برای شناسایی بیماری پارکینسون شدند. حساسیت این حسگر به حدی است که می‌توان بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کرد.

طی سال‌های اخیر محققان روی ساخت فوم‌های گرافنی کار کرده‌اند تا با استفاده از آن این ساختارهای سه بعدی را در دستگاه‌های الکترونیکی، حسگرها و پوشش‌های ضد آب استفاده کنند. از آنجایی که فوم‌های گرافنی دارای تخلخل نزدیک به صد درصدی هستند، می‌توان از آنها به‌عنوان داربست استفاده کرد. اخیرا محققان مرکز فیزیک نانوساختارهای متجمع از جنس اکسید روی را در این ساختار فومی شکل، رشد دادند تا زیست حسگرهایی با حساسیت بالا تولید کنند.
محققان دانشگاه سونگ کیونکوان در کره‌جنوبی نانوزیست حسگری برای شناسایی انتخابی اسید اوریک، دوپامین و اسید اسکوربیک ساختند که برای شناسایی این ترکیبات از روش ولتامتری پالسی استفاده می‌کنند. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان “ZnO Nanowire Arrays on 3D Hierarchical Graphene Foam: Biomarker Detection of Parkinson’s Disease” در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است. این نانوزیست حسگر می‌تواند اسید اوریک را در مقیاس‌هایی شناسایی کند که امکان تشخیص بیماری پارکینسون فراهم شود.
لی از محققان این پروژه می‌گوید: افزایش غیرعادی سطح اسید اوریک می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های مختلف باشد که پارکینسون یکی از این بیماری‌ها است. دوپامین نیز یکی از ترکیبات اصلی در سیستم عصبی پستانداران است. کاهش سطح این ماده می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌هایی نظیر شیزوفرنی باشد. اسید اسکوربیک نیز یکی از ویتامین‌های مهم بدن است که به‌عنوان آنتی اکسیدان شناخته می‌شود.
در حال حاضر برای شناسایی پارکینسون باید آزمایش‌های متعددی توسط بیمار انجام شود که برخی از آنها دقت کافی ندارند. بنابراین، این نانوزیست حسگر جدید می‌تواند گام موثری را در شناسایی ساده و زودهنگام این بیماری باشد که این کار فرآیند درمان را اثربخش‌تر می‌کند.
لی از محققان این پروژه می‌گوید: نانوزیست‌ حسگری که ما ساخته‌ایم قادر است یک نانومول از اسید اوریک و دوپامین را شناسایی کند. نقطه کلیدی در این سیستم، وجود مساحت سطحی بالا در ساختار گرافن متخلخل سه بعدی است که نفوذ یون‌ها را تسهیل کرده و هدایت بالایی دارد.
نتایج تست‌های انجام شده روی این حسگر نشان می‌دهد که حساسیت آن برای شناسایی بیماری‌هایی نظیر پارکینسون بسیار بالا است. پژوهشگران معتقداند که از این روش می‌توان برای ساخت حسگر، برای شناسایی بیماری‌هایی نظیر سرطان استفاده کرد؛ البته چالش‌هایی نیز در این مسیر وجود دارد.