محققان هلندی راهبرد جدیدی برای تولید نانوحامل دارویی ارائه کردند. در این راهبرد جدید از ترکیب سه مولکول، یک سوپر مولکول با ابعاد ۵۰ تا ۱۰۰ نانومتر تولید می‌شود که در اثر تابش پرتو فرابنفش یا یک واکنش ویژه می‌تواند محتویات دارویی خود را رهاسازی کند.
راهبرد جدید برای تولید نانوحامل دارویی
پژوهشگران دانشگاه تونتی موفق به ارائه راهبرد جدیدی برای رهاسازی دارو به نقطه ویژه در بدن شدند. این گروه حاملی ساختند که می‌تواند دارو، پروتئین یا مولکول DNA را با خود حمل کند. این حامل دارو با قرار گرفتن در معرض پرتوهای فرابنفش یا یک واکنش شیمیایی ویژه می‌تواند از هم گسیخته و محتویات خود را رهاسازی کند. هرچند این تحقیقات در مراحل اولیه خود قرار دارد و تا نقطه تجاری‌سازی هنوز فاصله زیادی دارد اما راهبرد مورد استفاده در این پروژه بسیار جالب توجه بوده و پتانسیل‌های کاربردی زیادی دارد. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان Dual Stimuli-Responsive Self-Assembled Supramolecular Nanoparticles در نشریه Angewandte Chemie به چاپ رسیده است.
در حالت معمول اگر دارو به بدن تزریق شود، از طریق جریان خون در تمام بدن پخش می‌شود. در این صورت اگر این دارو، مواد شیمی‌درمانی باشد می‌تواند علاوه بر سلول‌های سرطانی سلول‌های سالم را نیز مورد حمله قرار داده و از بین ببرد. این مشکل با استفاده از یک حامل دارویی قابل حل است حاملی که دارو را در بدن حمل کرده و تنها در محل تومور رهاسازی کند. با این کار غلظت داروی شیمی‌درمانی را می‌توان کاهش داد.
برای ساخت چنین حاملی یک چالش بزرگ پیش‌رو است، حامل باید در نقطه از پیش تعیین شده از هم گسیخته شده و دارو رهاسازی شود. محققان دانشگاه تونتی برای این کار از یک نانوساختار سوپرمولکولی استفاده کردند که از سه بخش مختلف تشکیل شده‌است. این سه بخش به‌صورت خودکار به هم متصل شده و یک ساختار سه بعدی متناسب با ابعاد دارو یا پروتئین مورد نظر ایجاد می‌شود. این ساختار سه بعدی در اثر تابش پرتو فرابنفش یا قرار گرفتن در معرض یک واکنش ویژه می‌تواند از هم گسیخته شده و به اجزاء سازنده اولیه خود تبدیل شود، با این کار محتویات آن رهاسازی می‌شود. ابعاد این حامل دارویی بین ۵۰ تا ۱۰۰ نانومتر است که این ابعاد به قدری بزرگ است که بتواند ترکیبات دارویی را با خود حمل کند و همچنین به قدری کوچک است که از طریق جریان خون به حرکت در آید.
