نانوابزاری برای کمک به بیماران مبتلا به صرع و پارکینسون

محققان مرکز تحقیقات نانوذرات سئول، موفق به ساخت نانوابزاری برای رصد فعالیت‌های عضلانی بیماران شدند. این اطلاعات برای بررسی اثر دارو در بیماری‌هایی نظیر پارکینسون و صرع بسیار مهم است.

مهندسان پزشکی اعلام کردند که به تازگی موفق به ساخت ابزاری ساده برای کنترل فعالیت عضلانی بیماران شدند.آن‌ها به دنبال رصد اختلالات حرکتی که معمولاً در بیماران دارای بیماری پارکینسون و صرع دیده می‌شود، بودند. پیش از این برای شناسایی این اختلالات از یک دستگاه ویدئو و لباس مخصوصی استفاده می‌شد که این روش محدودیت‌هایی برای شناسایی بیماری به همراه دارد.
این ابزار جدید روی پوست قرار می‌گیرد و شباهت زیادی به باند کمک‌های اولیه دارد اما در آن از فناوری‌نانو استفاده شده است. محققان امیدوارند ابزاری بسازند که بتواند اطلاعات پزشکی مورد نیاز پزشکان را در بدن بیمار رصد کند و در اختیار آنها قرار دهد. این اطلاعات می‌تواند پاسخ بدن بیمار به یک داروی خاص باشد.
ساخت چنین ابزاری به دلیل این که نیازمند به تجهیزات پزشکی ویژه‌ و ادوات الکترونیک برای ذخیره‌سازی اطلاعات است، بسیار دشوار است. از دیگر مشکلات استفاده از این دستگاه مصرف انرژی بالا و نوع اتصال این ابزار به بدن است.
با این حال محققان کره‌ای با همکاری همتایان آمریکایی خود موفق به ساخت ابزاری شدند که از روی پوست بدن می‌تواند برخی فاکتورهای مورد نظر پزشکان را رصد کند. برای این کار آن‌ها از نانوساختارهای انعطاف‌پذیر با قابلیت کشیده شدن استفاده کردند. محققان برای ساخت این دستگاه  از نانوغشاءهای بسیار نازک و نانوذرات استفاده کردند و نمونه ی اولیه این دستگاه را تولید کردند. این گروه نتایج یافته‌های خود را به صورت مقاله در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رساندند. 
آن‌ها در این مقاله نشان دادند که نانوغشائی از جنس سیلیکون، حرکت اندام‌های بدن را رصد می‌کند و از نانوذرات طلا به عنوان حافظه‌ای برای ذخیره ی اطلاعات استفاده می‌شود. این گروه، ابزار ساخته شده را به تن بیمار پوشاندند و در نهایت فعالیت‌های عضلانی بیمار را اندازه‌گیری کردند. اطلاعات ذخیره شده موجب رهاشدن داروی ذخیره شده ی درون نانوذرات می‌شود. دمای پوست نیز از طریق حسگر گرمایی غشاء سیلیکونی اندازه‌گیری می‌شود. در نتیجه با کنترل این دما، مقدار داروی رهاشده کنترل می‌شود. با این ابزار بسیاری از محدودیت‌های رایج در ادوات پوشیدنی برداشته می‌شود و می‌توان اطلاعاتی با کیفیت بالا از فرآیند درمان بیمار بدست آورد.