رصد سلول‌های بنیادین با نانوذرات مغناطیسی

پژوهشگران دانشگاه میامی با همکاری محققانی از کره و تایوان موفق به تبدیل سلول‌های بنیادین به سلول عصبی شدند به طوری که هیچ سلول سرطانی ایجاد نشد. برای رصد این سلول‌ها از نانوذرات مغناطیسی استفاده شده‌است.

یک گروه تحقیقاتی از کشورهای امریکا، کره‌ و تایوان سلول‌های بنیادین عصب انسان (hNSCs) را درون مغز چند پستاندار قرار داده و دریافتند که این سلول‌ها بعد از ۲۲ تا ۲۴ ماه تکثیر و تبدیل به بافت‌های جدید عصبی می‌شوند. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان Long-term survival and differentiation of human neural stem cells in nonhuman primate brain with no immunosuppression در نشریه Cell Transplantation به چاپ رسیده است.
این گروه تحقیقاتی برخی سلول‌های بنیادین را با نانوذرات مغناطیسی برچسب‌زنی کردند تا بتوانند آنها را با استفاده از ام‌آر‌آی رصد کنند. در این پژوهش از مواد کنترل‌کننده‌ی پاسخ ایمنی بدن استفاده نشده‌است. این نخستین باری است که بدون استفاده از مواد کنترل‌کننده‌ی سیستم ایمنی بدن، تکثیر و اختصاصی شدن سلول‌های بنیادی مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که hNSCs گزینه‌ی مناسبی برای جایگزینی سلول‌ها و انتقال ژن برای درمان بیماری پارکینسون، هانتینگتون، آلزایمر، ALS و سکته است.
سکته عامل یک چهارم از مرگ و میرها در آمریکا است. این درحالی است که فعال‌کننده‌ی پلاسمینوژن بافت (tPA) تا سه ساعت بعد از بروز سکته می‌تواند به نجات بیمار کمک کند. درمان با سلول‌های بنیادی نیز به بیمارانی که دچار سکته شده‌اند کمک شایانی می‌کند.
کیم و همکارانش hNSCs متصل به نانوذرات مغناطیسی را به درون مغز چند پستاندار وارد کرده و عملکرد سلول‌ها، نرخ زنده ماندن و تخصصی شدن آنها را بعد از ۲۴ ماه مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج نشان داد که این سلول‌ها می‌توانند به سلول عصبی تبدیل شوند.
کیم می‌گوید: «ما hNSCs ها را به لوپ جلویی مغز میمون وارد کردیم تا نرخ زنده ماندن و تکثیر آنها را در منطقه MCA مغز این حیوان مطالعه کنیم. در نهایت اطلاعات ارزشمندی درباره جاگذاری سلول‌های بنیادین در بیماری که دچار سکته شده به‌دست آوردیم».
یکی از نتایج جالب توجه در این پروژه آن است که سلول‌های عصبی تشکیل شده سالم بودند و هیچ سلول سرطانی بوجود نیامده است. عدم تشکیل تومور در ناحیه‌ی سلول‌های بنیادین امید دانشمندان را برای استفاده از این روش در انسان را افزایش داده است. این پروژه یک گام مؤثر به سوی استفاده از hNSCs در اختلالات عصبی انسان است.