یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه شیکاگو موفق به ساخت پیل خورشید چند اتصالی با کارایی تقریبا ۴۴ درصد شده‌است. این پیل می‌تواند برای ساخت ادوات فتوولتائیک ارزان قیمت مورد استفاده قرار گیرد. برای ساخت این پیل از لایه‌های نازک با ترکیب شیمیایی مختلف استفاده شده‌است.
افزایش کارایی پیل خورشیدی چند اتصالی حاوی لایه‌ی نازک
پیل‌های خورشیدی چند اتصالی عملکرد بهتری نسبت به پیل‌های تک اتصالی دارند به طوری که کارایی آنها می‌تواند تا ۴۴ درصد برسد، در حالی که پیل‌های تک اتصالی کارایی ۲۹ درصدی دارند. همان‌طور که از نام‌شان پیداست، پیل‌های چند اتصالی از اتصال چندین ماده‌ی مختلف به‌وجود می‌آیند؛ هر یک از این ترکیبات قادراند طول موج متفاوتی را جذب کنند. برای مثال ماده‌ی فوقانی پیل می‌تواند فوتون‌های پرانرژی را جذب کند در حالی که فوتون‌های کم انرژی که فراوانی بیشتری دارند توسط ماده‌ای با باند گپ کوچک‌تر که در پشت پیل قرار دارد جذب می‌شود.
بیشتر سل‌های این پیل‌ها، حاوی لایه‌ی میان شفاف کارایی است که میان دو ماده به‌صورت ساندویچی قرار گرفته است. این لایه‌ها می‌توانند الکترون و حفره را ایجاد کرده و بدون نوترکیبی آنها را به منبع ذخیره ارسال کنند.
مشکل پیل‌های چند اتصالی این است که به سختی می‌توان آنها را توسعه داد زیرا شبکه بلوری دو ماده باید با هم منطبق شوند که این کار با افزایش تعداد اتصالات، چالش برانگیز خواهد بود. علاوه‌بر این، طراحی‌های رایج به شکلی است که خروجی‌های هر اتصال نیز باید با دیگری منطبق باشد.
هرچند محققان تلاش کردند تا با استفاده از روش‌های مختلف نظیر اتصال فیزیکی ویفرها، چسب‌های آلی عایق و چندلایه‌های ضد انعکاس این مشکل را رفع کنند اما هیچ یک از این روش‌ها به‌صورت عملی مشکل را حل نکرده است.
به تازگی یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه شیکاگو موفق به حل این مشکل شد. جان روژر رهبر این تیم می‌گوید: «ما موفق به ساخت پیل خورشیدی چند اتصالی با کارایی ۴۳٫۹ درصد شدیم که این مقدار تاکنون در جایی به‌دست نیامده است».
این گروه تحقیقاتی با استفاده از اچ کردن ماده‌ی اولیه که به‌صورت اپیتاکسیال رشد کرده است، موفق به ساخت پیل خورشیدی شدند. لایه‌های نازک ایجاد شده توسط این گروه با استفاده از یک استامپ چاپی روی محل موردنظر قرار داده شد تا چند لایه‌ها روی هم قرار گرفته و در نهایت یک پیل خورشیدی چند اتصالی ایجاد شود.
