از بین بردن سلول‌های سرطان مثانه با نانومیله‌های طلا

محققان راهبرد جدیدی برای درمان سرطان مثانه ارائه کردند که در آن نانومیله‌های طلا به بدن تزریق می‌شود، این نانومیله‌ها قادراند به پروتئین‌های ویژه‌ای که توسط سلول سرطانی ایجاد می‌شود، متصل شوند. سپس با تابش لیزر نانوذرات گرم شده و سلول سرطانی از بین می‌رود.

یکی از راهبردهای اصلی در تحقیقات پیشرفته‌ی درمان سرطان، تفکیک میان سلول‌های سالم و سرطانی است به‌طوری که بتوان سلول‌های سالم را از سلول‌های سرطانی تشخیص داد و بدون این که آسیبی به سلول‌های سالم برسد، سلول‌های سرطانی را از بین برد.
پژوهشگران دانشگاه کلرادو راهبرد جدیدی ارائه کردند که می‌توان با آن سرطان مثانه را شناسایی و بدون آسیب دیدن سلول‌های سالم، آن‌ها را از بین برد. سلول‌های سرطان مثانه، پروتئینی به نام EGFR را تولید می‌کنند. این گروه تحقیقاتی نانومیله‌های طلا را طوری طراحی کردند که قادر به اتصال به این پروتئین‌ها هستند. پس از اتصال نانومیله‌ها به پروتئین EGFR می‌توان با یک لیزر با شدت پایین، نانومیله‌ها را زیر تابش لیزر قرار داد. این کار موجب گرم شدن و از بین رفتن این سلول‌های غنی ازEGFR ، می‌شود.
توماس فلیگ از محققان این پروژه می‌گوید: «من می‌دانم که این روش چشم‌انداز بسیار جالبی دارد و ایده‌ی به کار رفته در آن نیز بسیار روشن و ساده است. پروتئین‌های EGFR موجب می‌شوند که بتوان سلول‌های سرطان مثانه را از سلول‌های سالم تفکیک کرد و سپس با استفاده از فناوری ‌نانو این سلول‌های سرطانی مورد هدف قرار می‌گیرند.»
فلیگ و همکارانش در نشست سالانه‌ی انجمن سرطانی آمریکا توضیح اجمالی درباره تفاوت این روش با روش‌های مشابه موجود نظیر گفیتینیب و ارلوتینیب ارائه کردند. فلیگ می‌گوید: «این روش برخلاف روش‌های دیگری که به شدت وابسته به EGFR است، نیاز مبرمی به EGFR ندارد. در این روش جدید تنها بیان بیش از حد این پروتئین موجب شناسایی سلول سرطانی شده و در نهایت از آن برای هدف‌گیری سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.»
این گروه محلول حاوی نانومیله‌های طلا به طول ۵۰ نانومتر را به بدن بیمار تزریق می‌کنند، نانومیله‌هایی که دارای آنتی‌بادی مخصوص پروتئین EGFR هستند. بنابراین ورود نانومیله‌های طلا به بدن موجب اتصال آنها به سلول‌های سرطانی مثانه می‌شود.
نانومیله‌های طلا در غلظت کم برای بدن بی‌خطر هستند، تابش لیزر با فرکانس ویژه‌ای موجب برانگیختگی آنها شده و در نهایت موجب گرم شدن سلول‌های سرطانی و از بین رفتن آنها خواهد شد.