محققان با استفاده از نانوساختار به کار رفته در یک تراشه، نانوابزاری برای شناسایی سرطان مثانه ساختند. این ابزار تنها با گرفتن نمونه ادرار می‌تواند وجود بیماری را نشان دهد.
نانوابزاری برای شناسایی زودهنگام سرطان مثانه
یک تیم تحقیقات بین‌المللی با دریافت ۴۸۰ هزار دلار حمایت مالی از بنیاد ملی علوم آمریکا دستگاهی ارزان قیمت ساخته‌اند که با آن بتوان با یک آزمایش ساده ادرار، وجود سرطان مثانه را در بیمار تشخیص دهد. سمیر اقبال از دانشگاه تگزاس و همکارانش از مرکز پزشکی سودوسترن موفق شدند با بهره‌گیری از فناوری نانو این ابزار جدید را بسازند.
اقبال می‌گوید: «این یک روش کاملاً غیرمخرب برای شناسایی سرطان مثانه است که در آن هیچ نیازی به MRI نبوده و بیمار ملزم به دادن آزمایش خون نیست. دستگاهی که ما ساخته‌ایم به قدری حساس است که می‌تواند دو سلول سرطان مثانه را در یک لیتر ادرار شناسایی کند.»
شناسایی زودهنگام سرطان، کلید اصلی درمان مؤثر آن است. ۲۵ درصد بیماران مبتلا به سرطان مثانه زمانی پی به وجود این بیماری می‌برند که سرطان وارد مراحل پیشرفته خود شده که معمولاً غیرقابل درمان است. انجمن سرطان آمریکا پیش‌بینی می‌کند که نزدیک به ۷۵ هزار مورد سرطان مثانه در سال شناسایی شود در حالی که در طول یک سال ۱۶ هزار نفر در اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. می‌توان همین نسبت را برای کشورهای دیگر نیز در نظر گرفت تا تعداد قربانیان این بیماری در سراسر جهان به‌دست آید.
مؤسسه ملی سرطان پیش‌بینی می‌کند ۹۸ درصد بیمارانی که در مرحله اول بیماری هستند تا ۵ سال شانس زنده ماندن دارند در حالی که برای بیمارانی که در مرحله ۴ این بیماری هستند نرخ ۵ سال زندگی به ۱۵ درصد کاهش می‌یابد.
برای شناسایی بیماری سرطان مثانه باید از بیمار آزمایش خون گرفت و سپس با استفاده از یک سوزن، از بافت نمونه‌برداری کرد. این نمونه‌ها به آزمایشگاه ارسال شده تا وجود سرطان در نمونه مشخص شود. این فرآیند نیز چند روز تا چند هفته زمان می‌برد.
نانوابزاری که این گروه تحقیقاتی ساخته‌اند، پزشکان را از گرفتن آزمایش خون بی‌نیاز می‌کند. در این روش، بیمار می‌تواند با انجام یک آزمایش ادرار ساده و ارسال آن به پزشک از طریق اینترنت، از وجود بیماری خود مطلع شود. هزینه این آزمایش تنها ۱۰۰ دلار برای هر بار است.
اقبال می‌گوید: «ما تراشه‌ای مبتنی بر نانومواد ساخته‌ایم که با عبور نمونه آزمایشی از میان آن می‌توان وجود سلول‌های سرطانی را شناسایی کرد.»
