آزمایش‌های اولیه داروی ضدسرطان مبتنی بر نانوحباب پلاسمونیک

محققان اولین آزمایش‌های خود را روی داروی ضدسرطان مبتنی بر نانوحباب پلاسمونیکی با موفقیت انجام دادند. این سیستم دارویی که در آن از نانوذرات طلا استفاده شده، متشکل از سه روش شیمی‌درمانی، رادیودرمانی و آسیب فیزیکی به سلول‌های سرطانی است.

پژوهشگران دانشگاه رایس اولین آزمایش‌های پیش‌بالینی را روی داروی ضدسرطان جدید خود انجام دادند که نتایج آن نشان می‌دهد این دارو می‌تواند سلول‌های سرطانی را شناسایی و نابود کند بدون این که به سلول‌های اطراف آسیبی برساند. براساس گزارشی که این تیم تحقیقاتی منتشر کرده، اثربخشی این فناوری جدید ۱۷ برابر بیشتر از روش شیمی‌درمانی رایج است که برای تومورهای سرطان گردن و سر که نسبت به دارو مقاوم هستند، استفاده می‌شود.
دیمیتری لاپوتکو از محققان این پروژه می‌گوید: ” فناوری جدیدی که ما ارائه کردیم از روش‌های فعلی درمان سرطان کاملا متفاوت است. در این روش از نانوحباب‌های پلاسمونیک استفاده می‌شود، این نانوحباب‌ها به درون سلول‌های سرطانی وارد شده و با استفاده از یک پالس لیزری کوتاه با انرژی کم تحریک شده و منفجر می‌شوند. این انفجار در کسری از ثانیه اتفاق افتاده و موجب نابودی سلول‌های سرطانی می‌شود. بنابراین با این روش می‌توان سلول‌های سرطانی را که به دلیل مقاومت دارویی قابل درمان نیستند و همچنین سلول‌هایی که امکان جراحی روی آنها وجود ندارد را می‌توان با این روش از بین برد.”
این گروه در پروژه قبلی، تنها از فناوری نانوحباب استفاده کرده بودند اما در این روش جدید، نانوحباب را با داروی شیمی‌درمانی و رادیودرمانی ترکیب کرده و با سه روش مختلف به مبارزه سلول‌های سرطانی می‌روند. مزیت این روش جدیدی این است که هر سه مکانیسم مورد استفاده، به سلول‌های سالم اطراف آسیبی نمی‌زند.
دیمیتری لاپوتکو می‌افزاید: “در این فناوری جدید از نانوذرات طلا استفاده می‌شود، این روش به نحوی طراحی شده که مکانسیم درمان به نابودی فیزیکی سلول‌های سرطانی ختم شود. در واقع ما جراحی، شیمی‌درمانی و رادیودرمانی را یک جا جمع کرده و همه را درون سلول سرطانی فعال می‌کنیم.”
این گروه دو داروی شیمی‌درمانی، دوکسوروبیسین و پاکلیتاکسل، را به شکل یک نانوذره در آورده و با یک آنتی‌بادی متصل شونده به سلول سرطانی ترکیب کردند. به مدد مکانیسم نانوحباب پلاسمونیک اثر بخشی دارو در این روش بالا بوده هرچند که دوز وارد شده به بدن بیمار کم است.
نانوذرات مورد استفاده در این سیستم دارویی غیرسمی بوده و به دلیل اتصال به آنتی‌بادی ویژه سلول‌ سرطانی، تنها در سلول‌های سرطانی متجمع می‌شوند. این نانوذرات تا پیش از تابش لیزر هیچ فعالیتی ندارند.