شرکت بلوواین گرافن اینداستریز، یکی از شرکت‌های نوپا در حوزه مهندسی مواد است که از دانشگاه پوردو منشعب شده‌است. این شرکت اخیراً روشی برای تولید انبوه الکترودهای گرافنی به‌منظور استفاده تجاری ارائه کرده است. با این روش که به FoliumTM معروف است، می‌توان الکترودهای گرافنی با ویژگی‌های از پیش تعیین شده تولید کرد.
روشی برای تولید صنعتی الکترودهای گرافنی
گلن جانسون، مدیرعامل شرکت بلوواین گرافن اینداستریز (BlueVine Graphene Industries Inc) می‌گوید: «برخی از فعالان حوزه گرافن از روش‌هایی برای تولید این ماده استفاده می‌کنند که قابلیت تولید صنعتی و انبوه ندارند و نیازمند روش‌های تکمیلی بسیاری هستند تا به شرایط ایده‌آل برای مصارف صنعتی برسند.» شرکت بلوواین برای حل این مشکل، روش جدیدی برای تولید انبوه گرافن ارائه کرده است که می‌تواند کاربردهای مختلفی داشته باشد.
جانسون می‌گوید: «الکترودهای گرافنی ما با استفاده از روش لایه‌نشانی رول‌به‌رول شیمیایی از فاز بخار تولید می‌شوند. سپس این الکترودها با دیگر مواد ترکیب می‌شوند؛ با این کار می‌توانیم الکترودهای گرافنی یکسان با ویژگی‌های مختلف تولید کنیم. در واقع با افزودن مواد مورد نیاز مشتری یا ترکیبات استاندارد موجود در بازار الکترودهای مختلفی ساخته می‌شود. آنچه ما انجام می‌دهیم این است که الکترودهای گرافنی را به تولید انبوه رسانده و براساس نیاز مشتری به‌منظور استفاده در یک حوزه خاص، تغییر می‌دهیم.»
تیموتی فیشر، بنیان‌گذار شرکت بلوواین، ارائه دهنده این فناوری جدید است. این فناوری به‌صورت انحصاری برای شرکت بلوواین به‌صورت پتنت به ثبت رسیده است.
فیشر می‌گوید: «ما در حال حرکت به سوی تولید انبوه با روش رول‌به‌رول هستیم. این روش ما را قادر می‌سازد تا خروجی فرآیند را هزار برابر روش‌های آزمایشگاهی افزایش دهیم. این روش امکان تغییر خواص گرافن را برای ما فراهم می‌کند. ما این فرآیند را FoliumTM نام‌گذاری کردیم که با آن می‌توان الکترودهای گرافنی را با قیمت باورنکردنی تولید کرد.»
شرکت بلوواین در حال حاضر در حال توسعه و آزمایش دو کاربرد تجاری فناوری FoliumTM است: ساخت زیست‌حسگرها و ابرخازن‌ها. جانسون می‌گوید: «فناوری پیمایش گلوکز نسل اول این شرکت توانست سیستم‌های سنجش گلوکز رایج در بازار را تحت تأثیر قرار دهد. در این ادوات معمولاً از طلا و دیگر عناصر گرانقیت استفاده می‌شود. در دستگاه‌های نسل دوم، به بیمار اجازه داده می‌شود تا با استفاده از اشک، مخاط دهان یا ادرار مقدار قند خون خود را مشخص کند.»
