محققان با استفاده از نانوساختارهای پپتیدی موفق به ایجاد کانال شلم در چشم موش‌های مبتلا به بیماری آب‌سیاه شدند. با این کار فرآیند درمان این بیماری تسهیل می‌شود.
امکان بهبود بیماری آب‌سیاه با نانوساختارهای پپتیدی
پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن موفق به کشف عامل جدیدی برای بروز بیماری آب‌سیاه (گلوکوم) در حیوانات شدند که می‌توان از آن برای تولید قطره‌های جدید چشم استفاده کرد. محققان معتقداند که نتایج یافته‌های آن‌ها برای درمان بیماری آب‌سیاه مهم است.
آب‌سیاه بیماری است که می‌تواند منجر به کوری شود. به دلیل اطلاعات کم درباره این بیماری، روش‌های درمانی اندکی برای آن پیشنهاد شده‌است. در این بیماری، سیالات موجود در داخل چشم، به سختی می‌توانند از کره چشم خارج شوند به همین دلیل فشار زیادی روی چشم وارد شده و در نهایت موجب آسیب‌دیدگی سلول‌ها و در نهایت از بین رفتن اعصاب چشم می‌شوند. در واقع گرفتگی خروجی‌های چشم موسوم به کانال شلم موجب تجمع سیالات در چشم می‌شود.
در این پژوهش، محققان نشان دادند که واحدهای سازنده مولکولی برای ایجاد کانال‌های خروجی ضروری هستند؛ با این کار می‌توان شرایط را برای ایجاد کانال خروجی فراهم کرد.
سوزان کواگین، مدیر مؤسسه تحقیقاتی بیماری‌های چشم در دانشگاه فینبرگ، درباره این پروژه می‌گوید: «این یک گام بزرگ به سوی شناخت بیماری است که بینایی ۶۰ میلیون نفر را در جهان از بین برده است. ما از نتایج این پژوهش می‌توانیم برای ارائه روش‌های درمانی جدید استفاده کنیم. هدف ما این است که رگ‌ها و کانال‌هایی برای درمان بیماری آب‌سیاه در چشم ایجاد کنیم.»
استاپ از محققان این پروژه می‌گوید: «ما نانوساختارهای پپتیدی تولید کردیم که پتانسیل برهم‌کنش با گیرنده‌های مختلف را به‌طور هم‌زمان داراست. با این کار فرآیند درمان تسهیل می‌شود. تصور کنید که بتوان کانال‌های شلم را در هر زمان روی چشم بیمار ایجاد کرد. با این کار می‌توان فشار را روی چشم بیمار کاهش داد. نتایج این پروژه ما را به ساخت قطره‌های چشمی جدید امیدوار کرده است.»
محققان این پروژه مسیر سیگنال‌دهی جدیدی در کانال‌های شلم سالم یافته‌اند که برای رشد این کانال‌ها ضروری است. فقدان پروتئین‌های لازم برای این سیگنال‌دهی منجر به توقف رشد کانال‌ها می‌شود.
نتایج این پژوهش در نشریه Journal of Clinical Investigation منتشر شده‌است.
