شرکت “نیو واسکولار تکنولوژیز” فناوری الکتروریسندگی جدید ابداع کرده که می‌توان با آن نانوداربست‌های زیستی برای درمان بخش‌های آسیب دیده در قلب و کلیه تولید کرد. این شرکت درصدد تجاری‌سازی این فناوری جدید است.
تجاری‌سازی فناوری الکتروریسندگی برای ساخت نانوداربست پزشکی
شرکت نیو واسکولار تکنولوژیز (NuVascular Technologies) درصدد تجاری‌سازی فرآیند الکتروریسندگی جدید خود است که به صورت پتنت آن را به ثبت رسانده است. این شرکت قصد دارد با این فناوری جدید دستگاه‌های پزشکی جدیدی تولید کنند تا به میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان کمک کند.
نیو واسکولار اخیرا از شرکت بیوسرفیس (Biosurfaces) منشعب شده است، شرکتی که با استفاده از فناوری‌نانو به دنبال ارائه راهکارهایی برای بیماری‌های کلیوی، قلب و عروق است.
این فناوری جدید در مدت ۱۰ سال و با کمک مالی ۶٫۶ میلیون دلاری سازمان ملی سلامت بدست آمده است. نیو واسکولار در حال حاضر با سازمان غذا و داروی آمریکا وارد رایزنی شده تا حق استفاده انحصاری از این فناوری را برای خود محفوظ نگه دارد.
ایوجن آنتون از موسسان این شرکت و یکی از کارآفرینان موفق در حوزه زیست فناوری به همراه ماتیو فانوف، دانشمند حوزه مواد زیستی، این فناوری جدید را ابداع کرده و به دنبال استفاده از آن برای تولید داربست‌های زیستی هستند. آنها درصدد استفاده از الکتروریسندگی برای رفع مشکل بیماران قلبی و کلیوی هستند.
آنتون می‌گوید: ” این بیماری‌ها گریبان‌گیر میلیون‌ها نفر در سراسر جهان است. ما شاهد اثرات بیماری‌های قلبی، عروقی و کلیوی روی بیماران و خانواده‌های آنها هستیم.”
در حال حاضر ۲۰۰ میلیون نفر در جهان از مشکل عروق رنج می‌برند و در آمریکا ۲۶ میلیون نفر در خطر مشکلات جدی کلیوی بوده و ۵٫۱ میلیون نفر نیز از مشکل ناهنجاری‌های قلبی رنج می‌برند.
تلاش‌های زیادی برای رفع مشکل این بیماران شده است، اما نیاز به پیشرفت‌های بیشتری در این مسیر است. فناوری جدید نیو واسکولار می‌تواند به کاهش پیچیدگی فرآیند درمان کمک کند و بهبود بیمار را تسریع کند. با این کار بیمار می‌تواند به زندگی خود باز گشته و کیفیت زندگی او بهبود یابد.
با فرآیند الکتروریسندگی جدید شرکت نیو واسکولار، نانوساختارهای بهم بافته شده‌ای با ضخامت مناسب به منظور استفاده در داربست زیستی تولید می‌شود. این داربست‌ها را می‌تواند برای بهبود و ترمیم بافت‌های آسیب دیده‌ای استفاده کرد که به صورت طبیعی بدن قادر به ترمیم آنها نیست.
