محققان دانشگاه شیراز در تحقیقاتی آزمایشگاهی اقدام به ساخت نانوحسگری برای اندازه‌گیری میزان ترکیب دارویی ناپروکسن نمودند. این حسگر با سرعت و دقت بالایی قادر به اندازه‌گیری صحیح نمونه بوده و هزینه‌ی ساخت پایینی دارد.
شیراز: نانوحسگری جهت تعیین داروی ناپروکسن
ناپروکسن دارویی است که به عنوان ضد التهاب، ضد تب و ضد درد، در تسکین دردهای ملایم تا متوسط به کار برده می‌شود. در این کار حسگر اصلاح شده‌ی خمیر کربن با استفاده از نانو ذرات اکسید روی و نانو لوله‌های کربنی چند دیواره طراحی و ساخته شده است. به کمک این حسگر، روش الکتروشیمیایی مناسبی جهت اندازه‌گیری داروی ناپروکسن ارائه گردیده است.
استفاده از حسگر ارائه شده توسط این محققان از نظر هزینه و سرعت نسبت به روش‌هایی چون کروماتوگرافی مایع با قابلیت بالا(HPLC) و الکتروفورز برتری دارد و می‌تواند گزینه‌ی مناسب و کارآمدی برای تعیین مقادیر بسیار ناچیز داروی ناپروکسن باشد .از این نتایج می‌توان در صنایع پزشکی و دارویی جهت تعیین کمی ترکیبات دارویی به ویژه ناپروکسن استفاده کرد.
به گفته‌ی دکتر جواد تشخوریان، نانوذرات اکسیدروی خواص نیمه رسانایی مناسبی از خود نشان می‌دهند. علاوه بر این ویژگی، به دلیل داشتن خاصیت زیست‌سازگاری می‌توانند کاربردهای مناسبی در ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی داشته باشند.
با توجه به نتایج حاصل شده، خاصیت نیمه رسانایی نانو ذرات اکسید روی و رسانای مطلوب نانو‌لوله‌های کربنی، رفتار الکتروشیمایی ناپروکسن را در مقایسه با برخی از الکترودهایی که تاکنون گزارش شده‌اند، بهبود بخشیده و گستره‌ی خطی و حساسیت اندازه‌گیری و همچنین سرعت انتقال الکترون را بر روی سطح این الکترود افزایش داده است.
تشخوریان در ادامه افزود: «با توجه به اهمیت طراحی و ساخت الکترودهای اصلاح شده با استفاده از نانومواد، طرح‌هایی در این زمینه در دست پیگیری است که از آن میان می‌توان به مواردی چون اصلاح الکترود با استفاده از گرافن و نقاط کوانتومی اشاره نمود.»
نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Journal of Electroanalytical Chemistry (جلد ۷۱۵-۷۱۴، شماره ۱، سال ۲۰۱۴، صفحات ۱۰۳ تا ۱۰۸) منتشر شده و حاصل همکاری دکتر جواد تشخوریان، پروفسور بهرام همتی نژاد، دکتر مونا حسینی سروری، اعضای هیأت علمی دانشگاه شیراز، هانا بیگی زاده- کارشناس ارشد شیمی- و دکتر زهرا رزمی بوده است.
استفاده از حسگر ارائه شده توسط این محققان از نظر هزینه و سرعت نسبت به روش‌هایی چون کروماتوگرافی مایع با قابلیت بالا(HPLC) و الکتروفورز برتری دارد و می‌تواند گزینه‌ی مناسب و کارآمدی برای تعیین مقادیر بسیار ناچیز داروی ناپروکسن باشد .از این نتایج می‌توان در صنایع پزشکی و دارویی جهت تعیین کمی ترکیبات دارویی به ویژه ناپروکسن استفاده کرد.
به گفته‌ی دکتر جواد تشخوریان، نانوذرات اکسیدروی خواص نیمه رسانایی مناسبی از خود نشان می‌دهند. علاوه بر این ویژگی، به دلیل داشتن خاصیت زیست‌سازگاری می‌توانند کاربردهای مناسبی در ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی داشته باشند.
با توجه به نتایج حاصل شده، خاصیت نیمه رسانایی نانو ذرات اکسید روی و رسانای مطلوب نانو‌لوله‌های کربنی، رفتار الکتروشیمایی ناپروکسن را در مقایسه با برخی از الکترودهایی که تاکنون گزارش شده‌اند، بهبود بخشیده و گستره‌ی خطی و حساسیت اندازه‌گیری و همچنین سرعت انتقال الکترون را بر روی سطح این الکترود افزایش داده است.
تشخوریان در ادامه افزود: «با توجه به اهمیت طراحی و ساخت الکترودهای اصلاح شده با استفاده از نانومواد، طرح‌هایی در این زمینه در دست پیگیری است که از آن میان می‌توان به مواردی چون اصلاح الکترود با استفاده از گرافن و نقاط کوانتومی اشاره نمود.»
نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Journal of Electroanalytical Chemistry (جلد ۷۱۵-۷۱۴، شماره ۱، سال ۲۰۱۴، صفحات ۱۰۳ تا ۱۰۸) منتشر شده و حاصل همکاری دکتر جواد تشخوریان، پروفسور بهرام همتی نژاد، دکتر مونا حسینی سروری، اعضای هیأت علمی دانشگاه شیراز، هانا بیگی زاده- کارشناس ارشد شیمی- و دکتر زهرا رزمی بوده است.
