با فرارسیدن ماه‌های پایانی پروژه‌ای به نام نانوفورارت (NanoForart)، اتحادیه اروپا درصدد راه‌اندازی پروژه‌ای دیگر برای حفظ آثار باستانی است. نانوفورارت پروژه‌ای بود که در آن محققان به دنبال استفاده از نانومواد برای حفظ آثار باستانی و تاریخی بودند. این پروژ
اتحادیه اروپا به دنبال حفظ آثار باستانی با نانومواد
آثار تاریخی اطلاعات ارزشمندی درباره گذشته در اختیار ما قرار می‌دهند. اما اگر آن‌ها از بین بروند چگونه پل ارتباط میان حال و گذشته برقرار می‌شود؟ سه سال پیش پروژه‌ای به نام نانوفورارت (NanoForart) برای غلبه بر محدودیت روش‌های فعلی حفظ آثار باستانی و تاریخی راه‌اندازی شد. این پروژه که تا چند ماه آینده به پایان می‌رسد به دنبال استفاده از نانومواد در حفظ آثار تاریخی است.
پیرو باگلیونی، از محققان این پروژه، درباره هدف اصلی نانوفورارت می‌گوید: «میان آثار تاریخی و مواد مورد استفاده برای حفظ آن‌ها، یک عدم انطباق وجود دارد. ما در این پروژه به دنبال ارائه راهکاری برای حل این مشکل بودیم. از دهه ۱۹۹۰ تا کنون ما روی یافتن روش‌های مؤثر حفظ این آثار کار کرده‌ایم. این پژوهش‌ها در حال حاضر مورد استقبال جامعه دانشگاهی و صاحبان آثار تاریخی قرار گرفته است. ما به دنبال بهبود روش‌هایی بودیم که در حال حاضر در آزمایشگاه انجام می‌شود تا بتوان آن‌ها را در مقیاس‌های بزرگ پیاده‌سازی کرد. نانوموادی که ما در این پروژه استفاده کردیم از نظر فیزیکی و شیمیایی با آثار تاریخی همگونی داشته و نه تنها خطری برای این آثار ایجاد نمی‌کند بلکه استفاده از مواد خطرناک نظیر حلال‌ها نیز در آن‌ها به شدت کاهش یافته است.»
باگلیونی درباره نوآوری انجام شده در این پروژه می‌گوید: «نانومواد پیشرفته‌ای که ما در این پروژه استفاده کردیم به دقت قابل کنترل است برای مثال با استفاده از میکروآمولیسیون‌ها و هیدروژل‌های شیمیایی می‌توان سطوح را تمیز کرد و دیگر نیاز به روش‌های تمیزکاری رایج نیست. این ترکیبات فرآیند تخریب آثار باستانی را کُـند می‌کنند.»
به اعتقاد باگلیونی این روش‌های جدید می‌تواند پایداری آثار باستانی را تضمین کنند. البته رسیدن به این روش‌ها کار ساده‌ای نبوده که دلیل آن نیاز به ادغام رشته‌ها و حوزه‌های کاری مختلف است. در واقع لازم است گروه‌های بین رشته‌ای برای چنین پروژه‌ای مورد استفاده قرار گیرند.
با پایان یافتن این پروژه طی چند ما آینده، ایده راه‌اندازی پروژه‌ای دیگر موسوم به نانوریستارت (NanoRestart) مطرح است.
