محققان با استفاده از نانوکانال‌های سیلیکونی موفق به تولید نانوابزاری شدند که امکان رهایش کنترل‌شده دارو از راه‌دور را فراهم می‌کند. پژوهشگران قصد دارند از این نانوابزار برای آزمایش روی حیوانات در ایستگاه بین‌المللی فضایی استفاده کنند.
نانوابزاری برای دارورسانی کنترل شده از راه دور
محققان موسسه تحقیقاتی‌متودیست هوستون (HMRI) مبلغ ۱٫۲۵ میلیون دلار از مرکز پیشرفت علوم فضایی (CASIS) برای ساخت نوعی دستگاه قابل کاشت در بدن با قابلیت رهاسازی کنترل شده دارو، دریافت کردند. این دستگاه قرار است در ایستگاه‌های بین‌المللی فضایی در مدار زمین مورد آزمایش قرار گیرد.
CASIS در مرکز فضایی کندی فلوریدا قرار دارد. HMRI با همکاری شرکت نانومدیکال سیستمز در این پروژه ۵ ساله همکاری خواهد داشت. الکساندرو گراتونی از محققان این پروژه می‌گوید: ” چشم انداز توسعه ابزار رهاسازی هوشمند با قابلیت کنترل از راه دور برای ما بسیار جذاب است. اگر ما بتوانیم نشان دهیم که این فناوری در محیط داخلی بدن با ایمنی کافی کار می‌کند، این فناوری روی درمان بیماران تاثیر شگرفی خواهد گذاشت. “
مائوری فراری مدیر عامل HMRI یکی از محققان اصلی این پروژه است. این دستگاه یک سیستم رهاسازی نانوکانال موسوم به nDS بوده که در واقع استوانه‌ای به قطر ۱۸ میلیمتر است. این دستگاه دارای مخزنی بوده که دارو در آن قرار گرفته و یک غشاء سیلیکونی با ۶۱۵۳۴۲ کانال هر یک به قطر ۲٫۵ نانومتر آن را محاط کرده است. دارو از میان این نانوکانال‌‌ها عبور می‌کند به طوری که با استفاده از یک الکترود سطحی می‌توان نرخ رهاسازی دارو را کنترل کرد. در زیر این الکترود، یک باتری و بخش الکترونیک دستگاه قرار دارد که رهایش دارو را کنترل می‌کند. در این دستگاه از یک کنترلر فرکانس رادیویی استفاده می‌شود.
قرار است این دستگاه برای آزمایش روی نمونه جانوری در ایستگاه فضایی بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. گراتونی می‌گوید: ” این دستگاه به عنوان ابزاری سریع برای رهایش دارو در جاهایی که محدودیت دسترسی وجود دارد، استفاده می‌شود. nDS شرایط را برای درمان از راه دور فراهم می‌کند به طوری که هزینه‌های درمان کاهش یافته و دیگر نیاز به طی مسافت طولانی و بستری شدن در بیمارستان نیست. همچنین می‌توان بیماران در ایستگاه‌های فضایی را درمان کرد. یکی از قابلیت‌های این فناوری در بخش نظامی است که دسترسی به پزشک همیشه امکان‌پذیر نیست.”
