برای رتبه‌بندی ریسک‌های مربوط به سلامت نظامیان و شهروندانی که از نانومواد مهندسی مختلف در کاربردها و تجهیزات نظامی استفاده می‌کنند، از ابزار رتبه‌بندی ریسک استفاده شده است.
ابزار رتبه‌بندی ریسک برای نانومواد
سازمان‌های نظامی در نقاط مختلف جهان به ویژه ایالات متحده آمریکا به سرعت به پتانسیل فناوری نانو پی‌برده و منابع مالی زیادی در این زمینه صرف شده است. فعالیت‌های تحقیق و توسعه نظامی فناوری نانو به حوزه حسگرها، باتری‌ها، سیستم‌های فیلتراسیون، بافت‌های هوشمند، مواد نانوکامپوزیت قویتر، سبک‌تر و مقاوم‌تر در برابر گرما مربوط می‌شود. به همین دلیل، ایمنی نانومواد یکی از موضوعات بسیار مهم پیش روی سازمان‌های نظامی محسوب می‌شود. به گفته دکتر کارا گریگر، ارزیاب ریسک زیست‌محیطی و محقق مؤسسه RTI ،«یکی از چالش‌های اصلی این حوزه، ارزیابی پتانسیل ریسک‌های زیست‌محیطی و سلامت انسان در زمینه استفاده از نانومواد مهندسی‌شده است». به همین دلیل، استفاده از ابزارهای رتبه‌بندی ریسک برای اولویت‌گذاری مواد یا محصولات براساس پتانسیل ریسک آن‌ها، جهت انجام تحقیقات و بررسی‌های بیشتر، مفید و مناسب خواهد بود.
بر اساس تحقیقات مرکز تحقیقات سلامت ارتش آمریکا (USACEHR) برای رتبه‌بندی ریسک‌های مربوط به سلامت نظامیان و شهروندانی که از نانومواد مهندسی مختلف در کاربردها و تجهیزات نظامی استفاده می‌کنند، از ابزار رتبه‌بندی ریسک استفاده شده است. در این تجزیه و تحلیل، ۱۳۳ کاربرد منحصر به فرد بررسی شده و دامنه گسترده‌ای از نانومواد نشان داده شده است.
به گفته گریگر، «از آنجایی که این ابزار نه تنها ویژگی‌های فیزیکی شیمیایی نانومواد مهندسی شده، بلکه ویژگی‌های تجهیزاتی را که از آن‌ها استفاده شده است را نیز مدنظر قرار می‌دهد، لذا توسعه این ابزار بسیار حایز اهمیت است». به گفته وی، متدولوژی پایه و الگوریتم رتبه‌بندی ریسک توسعه یافته در ابزارهای رتبه‌بندی، در سایر مجموعه‌های محیطی و حرفه‌ای حاوی نانومواد مهندسی شده نیز قابل استفاده است.
