انجمن علم و فناوری نانوی آسیا با همکاری گروهی از محققان چین، هنگکنگ، هند، ژاپن، کره‌جنوبی، سنگاپور، تایوان و … ایجاد شده و پلت‌فورمی برای تبادل ایده‌ها در بین دانشمندان، تکنولوژیست‌ها، مربیان و دانشجویان است.
فناوری نانو در هنگکنگ
کشور هنگکنگ با جمعیتی حدود ۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۴ میلادی، در آسیای شرقی واقع شده است. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۳ میلادی حدود ۲۷۴ میلیارد دلار بوده است.
سازمان‌های فناوری نانو
برخی از سازمان‌ها و شبکه‌های فناوری نانو در کشور هنگکنگ عبارتند از:
• مؤسسه مواد پیشرفته و نانو (NAMI): مؤسسه مواد پیشرفته و نانو در دانشگاه علم و فناوری هنگکنگ (HKUST) واقع شده است. این مؤسسه به دنبال توسعه تقاضامحور و بازارمحور فناوری نانو در کشور هنگکنگ است.
• کمیسیون نوآوری و فناوری دولت در منطقه اداری ویژه هنگکنگ: فناوری نانو از جمله بخش‌های فناوری کلیدی است که توسط این کمیسیون پوشش داده شده است.
• انجمن علم و فناوری‌نانوی آسیا (ANNA :(ANNA با همکاری گروهی از محققان چین، هنگکنگ، هند، ژاپن، کره‌جنوبی، سنگاپور، تایوان و … ایجاد شده و پلت‌فورمی برای تبادل ایده‌ها در بین دانشمندان، تکنولوژیست‌ها، مربیان و دانشجویان است.
شرکت‌های فناوری نانو
• آری‌نانو (Arry Nano): یکی از عرضه‌کنندگان حرفه‌ای نانومواد مختلف برای مصارف دانشگاهی و توسعه صنعتی است.
• شرکت کین‌تک: تیم حرفه‌ای این شرکت متعهد به توسعه مواد باکیفیت پیشرفته و اختراع در فناوری‌های کاربردی نوین است.
• نانو داون‌تک کام‌فورتر: این شرکت در زمینه توسعه کاربردهای نانوپوشش‌ها فعال است.
• نانووُرد: این شرکت به دنبال بهبود کیفیت زندگی انسان و توسعه مجموعه‌ای از محصولات سلامت قرن ۲۱ است.
آموزش و تحقیقات فناوری نانو
دانشگاه‌ها و مؤسسات دانشگاهی فعال هنگکنگ در حوزه فناوری نانو عبارتند از:
• دانشگاه سیتی هنگکنگ: این دانشگاه از طریق مرکز فیلم‌های پیشرفته و فوق الماس (COSDAF) و آزمایشگاه تحقیقاتی هو، در زمینه فناوری نانو فعالیت می‌کند.
• دانشگاه پلی‌تکنیک هنگکنگ (PolyU)
• تجهیزات ساخت نانو الکترونیک
• دانشگاه علم و فناوری هنگکنگ (HKUST): این دانشگاه با اتکا بر گروه‌های تحقیقاتی مدرسه علم و مدرسه مهندسی، برنامه علم و فناوری نانو (NSNT)، و مؤسسه علم و فناوری نانوی ویلیام مونگ (WMINST) در عرصه فناوری نانو فعال است.
• گروه مهندسی نانوی Interfacial
این کشور علی‌رغم داشتن اقتصاد موفق، همانند سایرکشورهای توسعه یافته به تحقیق و توسعه توجه چندانی ندارد. به همین خاطر پیشرفت‌های علمی آن دائمی نبوده و لذا توسعه فناوری نانو در این کشور در مقایسه با کشورهای همسایه خود آهسته‌تر است.
