محققان با استفاده از آرایه‌ای از نانوسیم‌های پلیمری موفق به ساخت سیستم دارورسانی با قابلیت کنترل از راه دور شدند. با استفاده از میدان الکترومغناطیسی می‌توان این داروها را رهاسازی کرد.
استفاده از نانوسیم برای رهاسازی کنترل شده دارو
یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه پرودو موفق به ساخت سیستم دارورسانی با قابلیت کاشت در بدن شده است که در آن از نانوسیم برای کنترل از راه دور استفاده می‌شود.
نانوسیم‌ها می‌توانند به میدان‌های الکترومغناطیسی پاسخ دهند بنابراین می‌توان از این ویژگی برای رهایش کنترل شده دارو استفاده کرد. با این ویژگی دیگر نیاز به استفاده از لوله یا سیم فلزی و اتصال آن به ادوات قابل کاشت در بدن نیست. وجود این سیم‌ها احتمال بروز عفونت را در بدن افزایش می‌دهند.
ریچارد بورجن از محققان این پروژه می‌گوید: « با استفاده از این ابزار می‌توان دارو را به هر نقطه‌ای از بدن به صورت مستقیم رهاسازی کرد. بنابراین این روش کاربردهای متعددی دارد. ما امیدواریم روزی بتوان از این روش برای تست زودهنگام بیماری‌ها استفاده کرد. غایت آرزوی ما این است که بتوانیم به صورت مستقیم دارو را به جراحت‌های نخاع، تومورها و زخم‌های عمیق استخوانی وارد کنیم. با این کار عوارض جانبی روش‌های فعلی نظیر شیمی‌درمانی کاهش می‌یابد.»
این گروه تحقیقاتی این سیستم دارویی را روی موش‌هایی که دچار زخم جدی بودند مورد آزمایش قرار دادند. این گروه با این روش داروی دکساماتازون را به نخاع آسیب‌دیده موش‌ها وارد کردند. محققان تشکیل زخم و بروز التهاب را در این موش‌ها مورد مطالعه قرار دادند. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای در نشریه Controlled Release منتشر شده است.
نانوسیم‌های مورد استفاده در این پروژه از جنس پلی‌پیرول هستند که یک پلیمر رسانا بوده که به میدان‌های الکترومغناطیسی پاسخ می‌دهد. نانوسیم‌ها روی بستری از جنس طلا قرار داده شده‌اند. دارو روی این نانوسیم وارد شده و با اعمال میدان الکترومغناطیسی مقدار کمی دارو رهاسازی می‌شود. رهایش و توقف دارورسانی کاملا کنترل شده است که این کار با میدان الکترومغناطیس خارجی انجام می‌شود.
این گروه در حال افزایش عمق نفوذی که این نانو ابزار می‌تواند کار کند. در حال حاضر تنها تا ۳ سانتیمتر این نانوابزار را می‌توان وارد بدن کرد.
