نانوفناوری الهام بخش نسل جدید مواد دندان‌سازی

سایت NBIC- نسل جدید مواد دندان‌سازی که با استفاده از نانوفناوری تهیه می‌شوند، این امکان را فراهم می‌سازند تا دندان‌ها خود را درمان کنند، مینای دندان را دوباره بازسازی ‌کنند و دندان‌‌ها را در مقابل عفونت‌های باکتریایی محافظت ‌کنند.

به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC) اگر دندان شما دچار پوسیدگی است و یا دارای سوراخ می‌باشد از دندان‌پزشک خود بخواهید تا آن را با یک مخلوطی از نانوذرات شامل سیلیکا و زیرکونیا پر کند. این مواد پرکننده سفید که تحت عنوان رزین‌های نانوکامپوزیتی شناخته می‌شوند در مقایسه با مواد فلزی متداول در دندان‌سازی، شباهت بیشتری به دندان‌‌ها دارند و بنابراین خرابی و شکست دندان کمتر اتفاق می‌افتد. این اظهاراتی‌ است که دانشمندان برزیلی در مقاله مروری خود “نانودندان پزشکی” در مجله Trends in Biotechnology ارائه کردند.
نسل جدید مواد دندان سازی که از فناوری نانو استفاده می‌کنند، اهداف زیر را دنبال می‌کنند:
به دندان‌ها کمک می‌کنند تا خود را درمان کنند، مینای دندان را دوباره بازسازی می‌کنند و دندان‌‌ها را در مقابل عفونت‌های باکتریایی محافظت می‌کنند.
دوران عضو گروه تحقیقاتی می‌گوید: «تکامل مواد دندان‌سازی با استفاده از نانوفناوری بسیار چشمگیر و قابل ملاحظه بوده است که نتیجه آن بازار بیلیون دلاری است که شاهد آن می‌باشیم. در حقیقت دندان پزشکی و دندان‌سازی یکی از حوزه‌هایی است که بیشترین سود را از پیشرفت نانوفناوری داشته است.»
از زمان معرفی رزین‌های نانوکامپوزیتی در دهه قبل، مهندسان به دنبال این هستند که دریابند به چه طریق دیگری نانوفناوری می‌تواند به صورت ایمن در دندان پزشکی مورد استفاده قرار گیرد. چسب‌های ضد میکروبی ساخته شده از نانولوله‌های‌کربنی که می‌توانند نوعی خمیردندان انعطاف‌پذیر ایجاد کنند و یا نقاط کوانتومی ادغام شده با آنتی‌بادی‌های سرطان گزین (آنتی‌بادی‌هایی که به صورت اختصاصی سلول‌های سرطانی را شناسایی و به آنها حمله می‌کنند) که در درون دهان استفاده می‌شوند و در هنگام شناسایی سلول‌های مضر از خود نور ساطع می‌کنند، مثال‌هایی از این نوع محصولات می‌باشند.
آقای جاریم دیگر محقق این گروه می‌گوید: «بازسازی مجدد مینای دندان و عاج دندان با استفاده از نانوفناوری (از طریق نانوحامل‌های مختلف) که یک موضوع کلیدی برای بهبود کیفیت و افزایش طول عمر ترمیم رزین است، در حال حاضر در دست بررسی و تحقیق می‌باشد.»
هدف دیگری که درآینده نزدیک مورد بررسی قرار خواهد گرفت این است که با استفاده از خصوصیت آزادسازی و عملکرد بلند مدت نانوذرات بکار گرفته شده در مواد دندان سازی، از بیماری‌های مربوط به دهان جلوگیری و/یا آنها را کنترل کنند.
اگرچه فناوری‌نانو در بخش دندان‌پزشکی بسیار سریع رشد کرده است، اما ایمنی و هزینه دو مانعی هستند که از ورود نانومواد به بازار جلوگیری می‌کنند. برخی از نانومواد ممکن است برای سلول‌های سالم سمی باشند، بنابراین قبل از اینکه هر نانوماده جدیدی تاییدیه استفاده برای دندان پزشکی و دندان سازی را دریافت کند لازم است تا تست‌ها و آزمون‌های پیش‌بالینی و بالینی برروی آن انجام گیرد. همچنین لازم است تا به بیماران گفته شود که در درمان آنها از مواد در ابعاد نانومتری استفاده خواهد شد و باید درباره هرگونه عوارض جانبی احتمالی به آنها هشدار داد. علاوه بر‌این این فناوری پر هزینه می‌باشد و ممکن است شرکت‌های بیمه این هزینه‌ها را تقبل نکنند.
نویسندگان این مقاله مروری اعتقاد دارند که در چند سال آینده می‌توان بر این مشکلات غلبه کرد و محصولات نانوپزشکی به‌زودی وارد بازار خواهند شد.