۳۷ امین استاندارد ملی ایران در حوزه فناوری نانو با شماره استاندارد ۱۹۸۱۶-۱ و با عنوان “فناوری نانو- مدیریت ریسک شغلی نانو مواد مهندسی شده قسمت۱ – اصول و رهیافت ها” به چاپ رسید.
سی و هفتمین استاندارد ملی ایران در حوزه فناوری نانو منتشر شد
هدف از تدوین این استاندارد ارائه راهنمایی در مورد معیارهای سلامت و ایمنی شغلی در رابطه با نانومواد مهندسی شده است که شامل: استفاده از کنترلهای مهندسی و تجهیزات حفاظت فردی مناسب، راهنمایی در مورد ریختوپاش و رهایش تصادفی نانومواد و دفع ایمن آنها است.
این استاندارد برای استفاده افرادی مانند مدیران سلامت و ایمنی، مدیران تولید، مدیران محیط زیست، متخصصین بهداشت صنعتی/حرفهای و سایر افراد با مسئولیت ایمنسازی تولید، جابجایی، فرآوری و دفع نانومواد مهندسیشده کاربرد دارد.
این استاندارد برای نانومواد مهندسیشده شامل نانو-اشیائی چون نانوذرات، نانوالیاف، نانولولهها، نانوسیمها و همچنین حالت توده و کلوخه این مواد (NOAAs) کاربرد دارد. عبارت NOAAs که در این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته است، به موادی اطلاق میشود که در اشکال اصلی خود یا به صورت ترکیب با مواد دیگر یا از فرآیندهایی آزاد میشوند که در چرخه حیات شانس انتشار از آنها را مییابند، بهعنوانمثال میتوان به فعالیتهای پایین دستی مانند دفع اشاره کرد.
*متن کامل این استاندارد از اینجا قابل دسترسی است.