سایت NBIC- پژوهشگران به کمک نانومغناطیس روشی محاسباتی جدیدی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان مسائل بهینه‌سازی درجه دوم را حل کرد. با استفاده از این روش می‌توان پردازنده‌ای با سرعت بالاتر از پردازنده‌های مرسوم ساخت.
توسعه پردازنده‌های مبتنی بر نانومغناطیس
به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC) محققان دانشکده مهندسی دانشگاه فلوریدای جنوبی (South Florida) روش محاسباتی جدیدی را پیشنهاد داده‌اند که با استفاده از نانوآهنرباهای دایروی، مسائل بهینه‌سازی درجه دوم را چندین مرتبه سریع‌تر از رایانه‌های مرسوم حل می‌کند.
با استفاده از این پژوهش می‌توان به صورت بالقوه سرعت طیف وسیعی از کارها را افزایش داد، که برای مثال می‌توان از شناسایی الگو در رسانه‌های اجتماعی، کدهای تصحیح خطا برای اطلاعات پیچیده و علوم زیستی نام برد. در مقاله‌ای که در شماره اخیر مجله Nature Nanotechnology منتشر شد، مولفان، شامل سانجوکتا بانجا ، کاروناراتنه ، راوی پانچامارتی ، سریناث راجارام و سودیپ سرکار توضیح می‌دهند که چگونه روش آنها طبیعت کمینه‌سازی انرژی سیستم‌های نانومغناطیسی را مهار کرد تا مسائل بهینه‌سازی درجه دوم را که از کاربردهای بینایی رایانه ناشی می‌شوند و به لحاظ محاسباتی بسیار گران هستند، حل کند.
بر اساس نوشته مولفان، آهنرباها از اوایل سال ۱۹۲۰ به عنوان ذخیره حافظه/ اطلاعات استفاده شده‌اند. نانومغناطیس به دلیل اینکه می‌تواند حافظه‌های غیرفرار متراکم با سرعت بالا و مصرف کم را ممکن سازد، اخیرا توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده است. در حال حاضر این امکان وجود دارد که بتوان اندازه، شکل، فاصله‌گذاری، جهت‌گیری و ترکیب ساختارهای مغناطیسی زیر ۱۰۰ نانومتر را مهندسی کرد. این پیشرفت منجر به استفاده از نانوآهنرباها در الگوهای محاسباتی غیرمرسوم شده است. با استفاده از حالت‌های مغناطیسی حلقه‌های نانومغناطیسی به عنوان نشانگر حلقه و دامنه مجرد، تیم پژوهشی یک چارچوب مدلسازی ایجاد کرده است و یک همیلتونی مغناطیسی را توسعه داده است که یک معادله درجه دوم در طبیعت می‌باشد. این سیستم مغناطیسی پیاده‌سازی‌شده می‌تواند ویژگی‌های برجسته یک تصویر داده‌شده را با صحت ۸۵ درصد شناسایی کند. این روش محاسباتی به صورت متوسط ۱۵۲۸ برابر سریع‌تر از محصول ILOG CPLEX شرکت آی‌بی‌ام( IBM) می‌باشد. این ویژگی نشان‌دهنده توانایی این روش‌های محاسباتی جایگزین برای توسعه یک کمک پردازنده مغناطیسی می‌باشد که می‌تواند مسائل پیچیده را در چرخه‌های ساعت کمتری نسبت به پردازنده‌های مرسوم حل کند.
