نتایج آزمون بالینی نوعی نانوداروی مبتنی بر RNAi روی موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به انسداد رگ‌ها در اثر انعقاد خون منتشر شد. براساس این نتایج، این نانودارو بدون عوارض جانبی، میزان انعقاد خون را کاهش داده است. همچنین این نانودارو برای درمان نوعی بیماری ژنتیک ر
تاثیر مثبت نانوداروی ضدانعقاد خون روی موش‌های آزمایشگاهی
آروهد ریسرچ (Arrowhead Research Corp) یکی از شرکت‌های تحقیقات در حوزه نانودارو است که روی ساخت داروهای مبتنی بر RNAi فعالیت دارد. این شرکت اخیرا اطلاعاتی درباره آزمون‌های بالینی داروی ARC-F12 خود منتشر کرده است. این دارو مبتنی بر RNAi بوده که می‌تواند تولید F12 را متوفق کند. از این دارو می‌توان برای درمان آنژیودامی ارثی و ممانعت از انعقاد خون استفاده کرد.
این اطلاعات در نشست AAAAI (آکادمی آلرژی، آسم و ایمنیولوژی) ارائه شده‌است. براساس اطلاعات منتشر شده، این نانودارو می‌تواند التهاب را در موش آزمایشگاهی کاهش دهد و مانع از انعقاد خون در موش‌ها شود. هیچ اثر جانبی نظیر خونریزی در موش‌ها دیده نشده است.
در موش‌های مبتلا به ورم پنجه که در اثر وجود کاراگینان (نوعی پلی ساکارید استخراج شده از گیاهان-مترجم) بوجود آمده است، این نانودارو اگر ۷ روز پیش از تزریق کاراگینان به موش داده شود، به شدت میزان ورم را کاهش می‌دهد. این کاهش التهاب بسیار شبیه حالتی است که به موش‌ها آنتی‌بادی کالیکرین داده شود. نتایج این آزمون نشان می‌دهد که تزریق عامل بلوک کننده F12 ابزار خوبی برای درمان بیماری ژنتیکی نادر آنژیودامی است.
در موش‌های مورد آزمایش که از انعقاد خون در رگ‌ها رنج می‌بردند، با تزریق این نانودارو زمان انعقاد و انسداد رگ‌ها به شدت افزایش می‌یابد. براساس نتایج این آزمون، زمانی که طول می‌کشد تا جریان خون در اثر انسداد رگ‌ها کند می‌شود افزایش قابل توجهی پیدا می‌کند. علاوه براین، در موش‌های آزمایشگاهی مختلف، خطر خونریزی به‌عنوان اثرجانبی دارو دیده نشد.
معمولا برای جلوگیری از انعقاد، داروهای ضدانعقاد تجویز می‌شود که معمولا این داروها موجب بروز خونریزی در بیمار می‌شوند. در حالی که ARC-F12 به‌عنوان یک داروی ضدانعقاد، چنین اثری ندارد.
در آزمون بالینی، دوزهای مختلفی از نانودارو به موش‌ها تزریق شد و اثرات آن روی موش‌ها مورد بررسی قرار گرفت. کاهش تدریجی دوز دارو، تاثیر منفی روی نتیجه آزمون نداشته است.
