نانولوله‌های کربنی تک‌جداره می‌توانند رفتار اعتیادی موش‌ها را نسبت به متامفتامین از بین ببرد. این نانولوله‌ها مانع تولید دوپامین در مغز می‌شوند. هیچ تاثیر منفی از نانولوله‌های کربنی در مغز موش‌ها دیده نشده است.
نانولوله‌های کربنی اعـتیاد به «مـتامفتامین» را از بین می‌برند
به گزارش سایت فناوری های همگرا متامفتامین موجب افزایش رهایش دوپامین در بخش کورتکس مغز می‌شود که این فرآیند موجب بروز عادت و اعتیاد در فرد خواهد شد. پیش از این محققان نشان داده بودند که از نانولوله‌های کربنی می‌توان برای درمان بیماری آلزایمر در موش‌ها استفاده کرد.
بررسی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که می‌توان از نانولوله‌های کربنی برای درمان اعتیاد به متامفتامین استفاده کرد. بعد از تزریق نانولوله‌های کربنی تک‌جداره منفرد (iSWNT) یا نانولوله‌های کربنی تک‌جداره تجمع‌یافته (aSWNT) به مغز موش‌ها، هیچ تغییری در مورفولوژی مغز موش‌ها اتفاق نیوفتاده که این نشان‌دهنده ایمن بودن این روش است.
پژوهشگران تاثیر هر دو نوع نانولوله‌های کربنی را روی مدیریت متامفتامین مغز مورد بررسی قرار دادند و دریافتند تاثیر متامفتامین در مغز بعد از سه ساعت متوقف شد. زمانی که موش‌ها متامفتامین مصرف کردند و بعد به آنها نانولوله‌کربنی تزریق شد، هیچ گونه رفتار اعتیادی در موش‌ها مشاهده نشد. این گروه تحقیقاتی نشان دادند که نانولوله‌های کربنی می‌توانند تولید دوپامین را در مغز کاهش دهند.
نتایج این پروژه نشان می‌دهد که می‌توان از نانولوله‌های کربنی برای درمان اعتیاد به متامفتامین استفاده کرد. کارایی این روش روی انسان‌ها باید مورد بررسی قرار گیرد. همچنین باید روش‌های دیگر وارد کردن این ماده به بدن، به جای تزریق مستقیم، نیز مورد مطالعه قرار گیرد.
دو نوع نانولوله کربنی تک‌جداره وجود دارد: نانولوله‌های کربنی تک‌جداره منفرد و نانولوله‌های تجمع یافته. هر دو نوع در این پروژه مورد بررسی قرار گرفت که برای این کار ۱-۲ نانوگرم از نانولوله‌های کربنی تک‌جداره منفرد یا تجمع‌یافته به بطن‌های جانبی مغز موش تزریق شد. با انجام رنگ‌آمیزی هیستولوژیکی مغز، موضوع ایمنی این نانولوله‌ها مورد بررسی قرار گرفت. هیچ‌گونه رفتار غیرطبیعی در مغز مشاهده نشد.
وجود نانولوله‌های کربنی تک‌جداری تجمع‌یافته می‌تواند در مدت سه ساعت به شدت مقدار متامفتامین را در مغز کاهش دهد. سه هفته بعد از اتمام درمان، دوباره موش‌ها در معرض متامفتامین قرار داده شدند تا رفتار اعتیادی آنها بررسی شود که نشانی از اعتیاد دیده نشد.
