محققان نانوحسگر الکتریکی ساختند که با استفاده از آن میتوان با دقت بالا توالی بازها را در DNA شناسایی کرد. این تراشه دارای دقت بالایی بوده به طوری که امکان شناسایی بازهای منفرد وجود دارد.
تراشهای که با دقت بالا توالی بازها را در DNA نشان میدهد
به گزارش سایت فناوری های همگرا محققان دانشگاه ساندیگو در مقالهای که اخیرا منتشر کردند نشان دادند که چگونه میتوان با استفاده از نانوالکترونیک توالی دقیق اسیدهای نوکلئیک را روی ساختار DNA مشخص کرد. در صورتی که این روش به خوبی پیادهسازی شود، میتوان از آن برای ساخت نانوزیستابزاری قابل کاشت در بدن با قابلیت توالیسنجی DNA استفاده کرد.
راتنش لال و گنایدی گلینسکی از محققان این پروژه معتقداند که این فناوری جدید برای شناسایی دقیق نوکلئوتیدهای منفرد پلیمرفیسم یا SNPs مناسب است. در صورتی که یکی از این بازها در ساختار DNA تغییر کند آنگاه میتواند بیماریهایی نظیر داسی شکل شدن سلولها ایجاد شود.
برخی SNPها توام با خطرات پاتولوژی زیادی نظیر سرطان، دیابت، اختلالات عصبی و التهام هستند. لال و گیلنسکی درباره این موضوع میگویند: «مهمترین مزیت این سیستم آن است که در آن نیازی به استفاده از ابزارهای شناساگر نوری نیست و تنها از طریق شناساگر الکتریکی کار انجام میشود. بنابراین میتوان با این روش ابزاری قابل حمل ساخت.»
توالیسنجی الکتریکی DNA توسط شرکتهای پیشرو نظیر آیون تورنت با استفاده از تراشه کامپیوتری انجام میشود. این روش بسیار ارزانتر از راهبردهای مبتنی بر سیستمهای نوری است.
با این تفاصیل باید گفت که توالیسنجی مبتنی بر تراشه نمیتواند چشمانداز روشنی برای تولید انبوه و تجاریسازی داشته باشد و این روش نمیتواند پاسخگوی نیاز متقاضیان برای توالیسنجی دقیق DNA باشد.
این گروه تحقیقاتی معتقد است که روشی که آنها ارائه کردهاند نمیتواند برای توالیسنجی تمام ژنوم مورد استفاده قرار گیرد با این حال باید گفت که این روش دارای پتانسیل استفاده برای توالیسنجی سریع بوده و میتواند در آینده نزدیک کاربردهای زیادی داشته باشد.
در این روش از گرافن برای توالیسنجی استفاده میشود. این روش پتانسیل شناسایی SNPها و اندازهگیری کمی توالی ویژهای از DNA و RNA را داراست به طوری که نتایج کار با استفاده از یک سامانه بدون سیم به کاربر ارسال میشود.
عبور هر باز از تراشه گرافنی موجب بروز تغییراتی در جریانی عبوری از آن میشود، بنابراین با استفاده از این حسگر الکتریکی میتوان بدون برچسبزنی باز مورد نظر شناسایی شود.
حساسیت این روش بالا بوده به طوری که امکان شناسایی نوکلئوتیدهای منفرد با استفاده از آن وجود دارد.