پژوهشگران موفق به ساخت نانوابزاری شدند که می‌تواند ویروس‌ها و عوامل بیماری‌زا را ازبین ببرد. در این ابزار از رشته‌های DNA و مولکول‌های فلورسانس استفاده شده است.
ابزاری که می‌تواند در نقاط دوردست، ویروس ایبولا را شناسایی کند
محققان موفق به طراحی نانوماشینی شدند که می‌تواند برای شناسایی بیماری‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. این نانوماشین از دقت و سرعت بالایی برای شناسایی برخوردار است.
موضوع شناسایی بیماری با استفاده از نانوماشین در حد تئوری و کارهای اولیه تحقیقاتی است. در مقالات منتشر شده محققان، معمولاً اساس کار و ساخت چنین تجهیزاتی بیان شده است. اما اخیراً نانوماشین‌هایی برای شناسایی سریع ویروس ایبولا ساخته شده است.
اساس کار این نانوماشین در عملکرد رشته‌های DNA نهفته است. محققان می‌تواند از قدرت چسبندگی DNA رشته مکمل خود برای ساخت نانوابزاری برای تشخیص بیماری یا نانوزیست‌مواد استفاده کنند.
در این نانوماشین، رشته‌های DNA به گونه طراحی شده‌اند که قادر به یافتن ماده هدف هستند. این نانوماشین، عامل بیماری‌زا را شناسایی کرده و به آن متصل می‌شود. در این پروژه محققان از ویروس ایبولا برای آزمایش عملکرد نانوماشین استفاده کردند. در واقع با حضور ویروس ایبولا، نانوماشین عمل کرده و موجب تغییر رنگ می‌شود. با رصد نور ایجاد شده می‌توان به حضور عامل بیماری‌زا پی برد. برای تولید نور، از ترکیبات فلورسانس استفاده می شود که در حضور نور با طول موج مشخصی، برانگیخته می‌شوند.
محققان این پروژه معتقداند که می‌توان ابعاد بخش تشخیص را کوچک کرد، به طوری که بتوان آن را به صورت یک کیت قابل حمل در آورد. در این صورت می‌توان به شکل ساده‌تری این فناوری را داخل تلفن همراه قرار داد. این روش به این گونه خواهد بود که یک جعبه به تلفن همراه متصل شده و فرآیند آزمون در این سامانه انجام می شود.
چنین ابزاری را می‌توان در همه جا مورد استفاده قرار داد. این ابزار در نواحی که امکانات پزشکی و تجهیزات بیمارستانی محدودی وجود دارد قابل استفاده است. اخیراً در آفریقا ویروس ایبولا شیوع یافته است. این بیماری به نواحی در این منطقه رسوخ کرده که صدها کیلومتر با بیمارستان فاصله دارد. این فناوری می‌تواند پاسخ‌گوی نیاز در این مناطق باشد.
