محققان انگلیسی به دنبال استفاده از شیمی و فناوری نانو برای ساخت هواپیماهای کوچک نانومقیاس هستند. آن‌ها در این پروژه از راهبردی به نام کـِمپیوتر استفاده می‌کنند که یک نقطه همگرایی جدید در دنیای فناوری‌های همگرا است.
همگرایی شیمی و فناوری‌نانو برای ساخت هواپیما
آیا چیزی جالب‌تر از فناوری نانو، چاپ سه بعدی و هواپیمای کوچک بدون سرنشین سراغ دارید؟
شاید بتوان پاسخ این سوال را در یک کلمه داد، بله وجود دارد. اگر این سه را با هم ترکیب کنید به نقطه جالبی خواهید رسید. محققان دانشگاه گلاسکو و BAE Systems اقدام به ترکیب این سه کردند.
محققان این دو مرکز روی پروژه‌ای علمی تخیلی کار می‌کنند که در آن به دنبال ساخت هواپیمای بدون سرنشینی هستند که بسیار کوچک بوده و از واحدهای سازنده مولکولی ساخته می‌شود. ازنظر تئوری ساخت چنین ابزاری کاملاً امکان‌پذیر است به طوری که می‌توان تجهیزات نظامی طراحی کرد که قادر به حرکت با سرعت بالا هستند. این اجسام پرنده می‌توانند ماموریت‌های از پیش تعیین شده‌ای را انجام دهند.
نیک کلوسیمو از محققان BAE Systems می‌گوید: «دنیای ساخت هواپیماها به صورت مستمر در حال توسعه و تغییر است به طوری که تکامل تدریجی در این فناوری را شاهد هستیم. ما در این پروژه به دنبال ارائه فناوری هستیم که بتواند مشکلات آتی بریتانیا را رفع و رجوع کند.»
محققان در این پروژه موفق به ارائه فناوری به نام کـِمپیوتر یا Chemputer شدند که در حال حاضر در دانشگاه گلاسکو در حال توسعه است. این فناوری توسط لی کرونین، رهبر تیم تحقیقاتی این پروژه، ابداع شده است. در این فناوری با استفاده از فناوری دیجیتال، دنیای شیمی کنترل می‌شود.»
با کـِمپیوتر می‌توان ابزارهایی تولید کرد که امکان تولید ساختارهای پیچیده را فراهم خواهند کرد. این ابزارها قادراند با راهبرد پایین به بالا، ماشین‌های پیچیده مولکولی تولید کنند. با این ابزارها نقش انسان در تولید این ماشین‌ها به حداقل می‌رسد.
کرونین می‌گوید: «چیزی که BAE
می‌خواهد این است که با استفاده از چاپگر سه بعدی بتوان ساختارهای مختلف تولید کرد. بعد روی این ساختارها مواد شیمیایی مختلف قرار داد تا بتوانند با خودآرایی نانوساختارهایی جدید تولید کنند.»
این گروه تحقیقاتی به دنبال استفاده از این روش برای ساخت هواپیما نانومقیاس هستند. آن‌ها قصد دارند از همگرایی شیمی و فناوری نانو ساختارهای پیچیده‌ای تولید کنند.
