محققان آلمانی و سوئدی نشان دادند که بخار یـُد می‌تواند موجب جداشدن نانوورق‌های رشد یافته روی زیرلایه فلزی شود. در واقع با این روش می‌توان به سادگی ورق رشد یافته روی یک سطح را به سطح دیگری منتقل کرد، بدون این که ساختار آن دچار آسیب شود.
چگونه نانولایه رشد یافته روی یک سطح را از آن جدا کنیم؟
یک تیم تحقیقات بین‌المللی موفق به ارائه روشی برای جدا کردن نانوروق‌های آلی از روی یک سطح فلزی شد. محققان مرکز تحقیقات هلموتز در برلین نشان دادند که شبکه‌ای از مولکول‌های آلی که داخل یک سطح نفوذ کرده‌اند، می‌توانند از این سطح آزاد شوند. آنها روشی برای کاهش اتصال فلز با این شبکه ارائه کردند. با این روش می‌توان نانوساختارهای آلی را که روی یک سطح فلزی تشکیل شده را از سطح جدا کرد. این روش برای تولید مواد مورد نیاز در الکترونیک مولکولی مناسب است.
برخی مولکول‌های آلی می‌توانند با تشکیل پیوند شیمیایی روی یک سطح تجمع یابند. این مولکول‌ها معمولاً روی سطوح فلزی قادر به تشکیل شبکه‌ای از مولکول‌های دوبعدی خواهند بود. با این حال این شبکه‌ها به زیرلایه فلزی می‌چسبند و جدا کردنشان با مشکلاتی روبرو است. در صورتی که جداکردن این ساختار به خوبی انجام نگیرد، برخی خواص آنها دستخوش تغییر می‌شود. این نانوورق‌های آلی دارای خواص جالب توجهی هستند که می‌توان از آن در الکترونیک مولکولی استفاده کرد. محققان برای حل این مشکل روشی ارائه کردند که بتوان این ساختارها را به سادگی از سطح جدا کرد.
محققان آلمانی دانشگاه مونیخ با پژوهشگران سوئدی روشی برای کاهش چسبندگی این شبکه‌ها ارائه کردند. آنها این ساختار را در معرض بخار یُـد قرار دادند. این گروه تحقیقاتی نشان دادند که تزریق بخار ید به محیط موجب می‌شود این اتم‌ها میان لایه آلی و زیرلایه فلزی قرار گیرد.
محققان این پروژه دریافتند که نانوورق‌های آلی دارای حلقه‌های فنیلی هستند که به سطح زیرلایه (نقره) متصل شده‌است. درصورت تزریق ید به محیط، اتم‌های ید تمایل به ایجاد پیوند با زیرلایه پیدا کرده و در نهایت بین حلقه فنیل و فلز نقره قرار می‌گیرند. با این کار میزان چسبندگی نانوورق به حداقل رسیده و به سادگی از سطح جدا می‌شود.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان “Post-Synthetic Decoupling of On-Surface-Synthesized Covalent Nanostructures from Ag(111)” در نشریه Angewandte Chemie منتشر شده‌است.
