محققان دانشگاه پنسیلوانیا موفق به ارائه شبکه‌ای از نانولوله‌های کربنی شدند که می‌توان از آن برای به دام انداختن ویروس‌ها استفاده کرد. این شبکه برای شناسایی ویروس‌ها در غلظت کم و برای جلوگیری از شیوع بیماری‌ها مناسب است.
شبکه‌ای از نانولوله‌های کربنی برای به‌دام‌اندازی ویروس‌ها
پژوهشگران با استفاده از نانولوله‌های کربنی موفق به ساخت ابزاری شدند که با استفاده از آن امکان به دام انداختن ویروس‌ها وجود دارد. این ابزار قابل حمل، به‌گونه‌ای طراحی شده‌است که می‌توان ویروس‌ها را براساس ابعاد آنها به دام انداخت. با استفاده از این ابزار می‌توان وجود ویروس‌های مضر و بیماری‌زا را به سرعت شناسایی کرد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Tunable and label-free virus enrichment for ultrasensitive virus detection using carbon nanotube arrays در نشریه Science Advances منتشر شده‌است.
شناسایی زودهنگام ویروس‌ها کاری دشوار است به‌ویژه زمانی که غلظت آنها در مقدار بسیار کمی باشد. در حال حاضر با روش‌های موجود تنها می‌توان ویروس‌ها را در غلظت بالا شناسایی کرد. برای جلوگیری از شیوع بیمار‌ها لازم است که ویروس‌ها در مقادیر کم به سرعت شناسایی شود.
محققان دانشگاه پنسیلوانیا روشی ارائه کردند که امکان دسته‌بندی ویروس‌ها براساس ابعاد را فراهم می‌کند. این گروه شبکه‌ای از نانوالیاف کربنی را طراحی کردند که در آنها نانولوله‌ها قطری بین ۱۷ تا ۳۲۵ نانومتر دارد. این شبکه قادر است ویروس‌ها را براساس ابعاد به دام اندازد در حالی که باقی مولکول‌ها به راحتی می‌توانند از میان این شبکه عبور کنند. زمانی که تعداد ویروس‌ها افزایش یافت می‌توان آنها را از این شبکه جدا کرد. از این ابزار می‌توان برای کشف ویروس‌های جدید استفاده کرد، این درحالی است که روش‌های رایج برای به دام‌اندازی ویروس‌ها نیاز به برچسب‌زنی دارد به طوری که الصاق آنتی‌بادی ویژه هر ویروس به شبکه ضروری است. در این ابزار جدید، ویروس‌ها ابتدا به دام افتاده و سپس برای شناسایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این گروه، از این شبکه برای انجام آزمون روی دو نوع ویروس استفاده کردند و در نهایت موفق شدند این دو ویروس را شناسایی کنند. نتایج نشان داد که این ابزار می‌تواند ۱۰۰ برابر بهتر از روش‌های رایج اقدام به شناسایی ویروس‌ها کند. این شبکه به دلیل سبک بودن و کوچکی، امکان استفاده در مناطق مختلف را دارد.
