چگونه نانوساختارها را به ساختارهای پیچیده تبدیل کنیم؟

محققان روشی برای تبدیل نانوساختارها به ترکیباتی با ساختار پیچیده ارائه کردند که از آن می‌توان برای تولید نانوحامل‌ها، حسگرها و نانوراکتورها استفاده کرد.

پژوهشگران دانشگاه ملبورن در استرالیا نشان دادند که با عامل‌دار کردن سطح نانوموادی نظیر نانوسیم، نانوورق، نانومکعب یا سلول‌های زیستی می‌توان 
آن‌ها را به‌صورت ساختارهای پیچیده در آورد. این روش می‌تواند برای تولید ساختارهایی نظیر لگو استفاده شود، به طوری که از آن برای تبدیل نانوساختارها به ساختارهای پیچیده استفاده کرد و در نهایت حسگرهای پیچیده، حامل‌های دارویی و نانوراکتورهایی برای انجام واکنش تولید کرد.
فرانک کاروسو از محققان این پروژه می‌گوید: «سطح پلی‌فنول عامل‌دار شده شبیه به ساختاری با شکل مشخص است که می‌توان با آن ساختار لگومانند ایجاد کرد. این امکان وجود دارد که به سطح این ساختار پلی افزوده و در نهایت از طریق این پل، ساختار را به ماده دیگر متصل کرد. با استفاده از همین راهبرد می‌توان اجسام مختلف تولید کرد.»
به بیان دیگر، پلی‌فنل دارای پوشش، به‌عنوان یک ماده جذب کننده استفاده می‌شود؛ زمانی که یون فلزی خاصی در محیط وجود داشته باشد. این کار جدید براساس آزمایش‌های پیشین این گروه انجام شده‌است که در آن نشان داده شده بود سطح هر ماده‌ای را می‌توان با استفاده از پلی فنل پوشش داد و در نهایت با فلزات مختلفی روی 
آن‌ها پل ایجاد کرد. در این پروژه از اصول بنیادی برای تبدیل پلی‌فنل به ساختارهای پیچیده استفاده شده‌است. در کارهای قبلی تنها از یک پلیمر برای پوشش‌دهی استفاده شده بود اما در این پروژه یک ساختار پیچیده برای پوشش‌دهی استفاده شده‌است.
بزرگترین مزیت این روش آن است که هزینه استفاده از پلی‌فنل و فلزات بسیار کم است. همچنین سرعت بالا و سهولت کار، تنوع نانومواد مورد استفاده از نقطه نظر ابعاد، شکل، صلب بوده و شیمی سطح را می‌توان از جمله مزیت‌های این روش قلمداد کرد. ساختار تولید شده را به راحتی می‌توان با یک اسید ضعیف یا ترکیب شلاته کننده، از هم گسیخت.