بررسی سطح بدن آمفیپود (نوعی سخت پوست کف اقیانوس) نشان می‌دهد که نوعی پوشش حاوی نانوذرات در سطح بدن این جانور موجب شفاف دیده شدن بدن آن می‌شود. با این کار این سخت پوست از دید شکارچیان پنهان می‌ماند.
نانوذراتی که موجب شفاف دیده شدن بدن سخت‌پوستان می‌شود
بسیاری از سخت‌پوستان کف اقیانوس در معرض دید شکارچیان هستند. این گروه‌های جانوری برای افزایش شانس زنده ماندن، تلاش می‌کنند تا خود را استتار کنند. فناوری نانو راهبردی است که برخی از این سخت‌پوستان از آن برای استتار استفاده می‌کنند.
در کف اقیانوس نور خورشید به قدر کافی وجود ندارد؛ به همین دلیل گونه‌های جانوری در این اتمسفر تلاش می‌کنند به‌صورتی شفاف درآیند تا از دید شکارچیان پنهان شوند. یکی از راهبردهای موجود در میان سخت‌پوستان این منطقه، ایجاد درخشش است؛ نوعی بیولومینسانس که ایجاد نور می‌کند.
محققان دانشگاه دوک با همکاری پژوهشگران مؤسسه اسمیت سونیان، به بررسی گونه‌ای از سخت‌پوستان در کف اقیانوس پرداختند. آن‌ها بدن و فعالیت بخش‌های مختلف بدن این سخت‌پوست را در مقیاس نانو مورد بررسی و مطالعه قرار دادند.
نتایج بررسی‌های محققان نشان داد که نوعی پوشش ضدانعکاس روی پاهای این سخت‌پوست وجود دارد که به آمفیپود برای پنهان مانده از چشم شکارچی‌ها کمک می‌کند.
این نانوپوشش از ویژگی‌های جالب توجهی برخوردار است، به طوری که قادر است انعکاس هر نوع تابشی را تا ۲۵۰ برابر دفع کند. این پوشش زیر میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که یک ورق حاوی دانه‌های بسیار کوچک در حد نانومتری (۵۰ تا ۳۰۰ نانومتر) در این پوشش وجود دارد. این نانوذرات ابعادی کوچکتر از طول موج نور دارند؛ به همین دلیل به‌عنوان ضدانعکاس دهنده عمل می‌کنند.
لورا باگ از محققان این پروژه می‌گوید: «این پوشش به دلیل دارا بودن ذرات بسیار کوچک موجب کاهش انعکاس می‌شود. این پوشش همانند عایق روی دیوارها عمل می‌کند؛ عایقی که با برخورد امواج صوتی آن را سرکوب کرده و مانع از انعکاس صوت می‌شود.»
ریشه این ذرات موجود در سطح بدن این سخت پوست باید توسط توالی‌سنجی دی‌ان‌ای مورد بررسی قرار گیرد. این نانوپوشش به‌گونه‌ای عمل می‌کند که بدن این حیوان شفاف دیده شود، بنابراین از چشم شکارچیان پنهان می‌ماند.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Nanostructures and Monolayers of Spheres Reduce Surface Reflections in Hyperiid Amphipods در نشریه Cell به چاپ رسیده است.
