به نظر می‌رسد باید شیمی سبز و فناوری نانو را با هم ترکیب کرد تا بتوان از مزایای هر دو استفاده کرد. هر دو حوزه چیزهای زیادی دارند که می‌توانند به یکدیگر آموزش دهند.
ترکیب شیمی سبز و فناوری نانو، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر
تعامل فناوری نانو و شیمی سبز می‌تواند فرصت‌های جالب توجهی ایجاد کند، به طوری که مطمئن شد که هر دو فناوری از یکدیگر درس می‌آموزند. این موضوعی است که جان وارنر اخیراً در مقاله خود نوشته است.
وارنر که مدیر مؤسسه وارنر بابکوک است، اغلب بازدیدکنندگان را در به بخش‌های مختلف برده و یکی از سوالاتی که از آن‌ها می‌پرسد این است: «آیا شما در حوزه فناوری نانو کار می‌کنید؟» سعی کنید میان فناوری نانو و شیمی‌سبز ارتباط ایجاد کنید.
او معتقد است که یک علم تازه نظیر فناوری نانو، همانند یک کودک است که در حال یادگیری زبان مادری است. هر چند درک پایه از زبان مادر را می‌توان در قالب جمله‌هایی بیان کرد اما درک ساختاری گرامری را نمی‌توان به شکل جمله ارائه کرد. بچه آرام آرام شروع به استفاده از افعال، اسامی، قیدها و صفت‌ها می‌کند تا با این اجزاء زبانی آشنا شود.
وارنر معتقد است که اتفاق مشابهی نیز برای فناوری نانو می‌افتد. ادوات و تجهیزات مختلف برای مطالعه نانومواد مورد استفاده قرار می‌گیرد و در ساخت این ادوات از نانوساختارها استفاده شده‌است. با درک قوانین مدیریت کننده این رفتارها، این حوزه علمی می‌تواند رشد کند.
وارنر معتقد است که در این حوزه نوظهور باید ایده‌هایی از شیمی‌سبز وارد شود. با این کار واژگان «ایمنی» و «سمیت» می‌تواند در بطن واژه‌نامه فناوری نانو قرار گیرد. این کار برای جلوگیری از ساخت مواد و فرآیندهایی که بعدها ممکن است مشکل‌آفرین شود، ضروری است. این ترکیب می‌تواند نیازهای اخلاقی فناوری نانو را نیز تأمین کند. لازم به ذکر است که این کار ممکن است موجب کند شدن نرخ رشد در این حوزه شود؛ اما وجود آن ضروری است.
وارنر مقاله ای با عنوان Purpose and intent at the intersection of nanotechnology and green chemistry در نشریه Green Chemistry Letters and Reviews در این باره منتشر کرده است.
