یک گروه تحقیقاتی لز کشور اتریش روشی برای استفاده از نقاط کوانتومی در ذخیره‌سازی اطلاعات ارائه کردند. با این روش می‌توان مسیر توسعه کامپیوترهای کوانتومی را هموار کرد.
استفاده از نقاط کوانتومی در کامپیوترهای کوانتومی
از حساب‌های بانکی گرفته تا کارت‌های اعتباری، امنیت داده‌های دیجیتال اهمیت زیادی دارد. از دهه ۱۹۹۰ که محققان نشان دادند کامپیوترهای کوانتومی چه قابلیت‌هایی دارند، موضوع امنیت داده‌ها وارد فصل جدیدی شد.
فیزیک کوانتوم پیش‌بینی می‌کند که کامپیوترهای کوانتومی بسیار سریع‌تر از همتایان کلاسیک خود قادر به محاسبه هستند. این بررسی‌ها نشان داد که کامپیوترهای کوانتومی به سادگی می‌توانند رمزگذاری کلیدی عمومی را که در حال حاضر استفاده می‌شود، رمزگشایی کنند.
در حال حاضر کامپیوترهای کلاسیک از رمزگذاری کلیدی عمومی استفاده می‌کنند. هر کامپیوتری که این نوع رمزگذاری را داشته باشد، می‌تواند اطلاعات در حال جابه‌جا شدن را هک کند. اما در کامپیوترهای کوانتومی، دو کامپیوتر قادراند بدون دیده شدن به هم متصل شوند. این دو با استفاده از یک کانال امن می‌توانند اطلاعات را ارسال و دریافت کنند.
اکنون محققان در حال مطالعه چگونگی استفاده از کامپیوترهای کوانتومی و فیزیک کوانتوم در ایجاد مخابرات امن هستند.
توبیاس هابر اخیراً روی تولید فوتون‌های گیرافتاده لازم برای ایجاد مخابرات کار می‌کند. هابر که فارغ التحصیل دانشگاه انسبروک اتریش است، در حال انجام یک پروژه مشترک با گلین سولمون (Glenn Solomon) است. هابر چند سال گذشته را روی فوتون‌های گیر افتاده که نقاط کوانتومی خوانده می‌شوند، کار کرده است.
این نقاط ترکیبات نیمه‌هادی هستند که رفتاری شبیه به اتم‌های مصنوعی دارند. الکترون‌ها در ترازهای انرژی جداگانه در نقاط کوانتومی قرار دارند که با جذب انرژی تغییر سطح می‌دهند.
این گروه تحقیقاتی روشی ارائه کردند که با استفاده از آن دو اگزایتون در نقاط کوانتومی را با استفاده از پالس‌های لیزر می‌توان برانگیخته کرد. با این پالس‌ها امکان رمزگذاری اطلاعات روی جفت فوتون‌های نشر یافته فراهم می‌شود.
این روش، بهترین مسیر برای انتقال اطلاعات است، به طوری که اتقال اطلاعات در مسیرهای طولانی دچار زوال نمی‌شود.
در مقاله‌ای با عنوان Effects of photo-neutralization on the emission properties of quantum dots که این گروه در نشریه Optics Express منتشر کردند، آمده است که چگونه ناخالصی در نقاط کوانتومی روی تولید این گیرافتادگی‌ها تأثیر می‌گذارد. ناخالصی‌ها موجب ربودن الکترون از نقاط کوانتومی با اعطای الکترون به آن‌ها می‌شود. محققان برای حل این مشکل از لیزر ثانیه‌ای برای پر کردن الکترون‌های سطوح ناخالصی استفاده کردند.
نتایج این پروژه یک گام رو به جلو برای استفاده از نقاط کوانتومی به‌عنوان منبع فوتون‌های گیرافتاده در کامپیوترهای کوانتومی است.
