ساخت نانوپیمایشگری برای مطالعه سلول زنده

محققان پیمایشگری ساختند که با استفاده از آن می‌توان فعالیت‌های یک سلول را در موجود زنده بررسی کرد و شاخص‌های الکتریکی را برای آن سلول به دست آورد. این پیمایشگر حاوی نانوالکترود می‌تواند برای بررسی بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

پژوهشگران نانوپیمایشگری ساختند که از آن می‌توان برای اندازه‌گیری فعالیت‌ الکتریکی یک سلول در موجود زنده استفاده کرد. این فناوری می‌تواند انقلابی در مشخصه‌یابی بیماری‌ها و برهم‌کنش دارویی ایجاد کند.
پیمایشگری که در دانشگاه رایس ساخته شده دارای فرآیند ساده‌ای برای اندازه‌گیری فعالیت‌های الکتریکی در سلول‌های زنده است. این روش به محققان اجازه می‌دهد تا یک موجود منفرد نظیر یک کرم را بارها مورد آزمایش قرار دهند.
جاکوب رابینسون از محققان این پروژه، آرایه‌ای از الکترودهای نانومقیاس تولید کرده که به محققان اجازه می‌دهد تا به سیگنال‌های الکتروفیزیولوژیکی یک سلول بدون آسیب‌زدن به آن، دسترسی پیدا کنند. این نانوالکترودها جایگزین الکترودهای شیشه‌ای می‌شوند.
رابینسون می‌گوید: «یکی از گره‌های اصلی در این بررسی رفتار سیناپتیک و بیماری‌های عصبی، اندازه‌گیری شاخص‌های الکتریکی سیناپس‌هاست. ما یک گروه از حیوانات را در شرایط مختلف مورد آزمایش قرار دادیم تا اثر داروها یا عوامل ژنتیکی مختلف که روی سیگنال‌های سیناپسی اثر دارد را مورد بررسی قرار دهیم.»
رابینسون پیش از این روی مشخصه‌یابی الکتریکی سلول‌های منفرد کار کرده بود. در این پروژه جدید او روی ساخت پیمایشگری برای مطالعه سلول‌ نوعی کرم موسوم به نماتد کار کرد. پیش از این با استفاده از پپتیدهای شیشه‌ای مطالعات کمی روی این کرم انجام شده بود که این گروه با استفاده از این فناوری امکان انجام مطالعات بیشتر با صرف زمان کمتر را فراهم کردند.
این نانوالکترودها با استفاده از روش لایه‌نشانی استاندارد تولید می‌شوند که ابعادی بین ۲۰۰ نانومتر تا ۵ میکرون دارند و بستگی به حیوانی دارد که آزمایش روی آن انجام می‌شود. از آنجایی که این نانوالکترودها را می‌توان هم روی شیشه و هم سیلیکون ایجاد کرد، بنابراین می‌توان این روش را با میکروسکوپ فلورسانس ترکیب کرد.
این گروه آرایه‌های میکروسیالی با کانال‌های چندگانه تولید کردند که امکان آزمایش چند نماتد مختلف را فراهم می‌کند. با این روش محققان توانستند ۱۶ نماتد را در ساعت مورد مطالعه قرار دهند.

نتایج این پروژه در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شده‌است.