محققانی از فرانسه نشان دادند که سیمانی که در معرض عوامل فرسایش محیطی قرار گیرد، مقدار کمی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم رهاسازی می‌کند. این نتایج برای ارائه روش‌های ایمن تخریب یا معدوم کردن سیمان‌ها می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
رهاسازی نانوذرات دی‌اکسید‌تیتانیوم از سیمان فرسایش یافته
یافته‌های محققان فرانسوی نشان دادند که سیمان‌های خود تمیزشونده زمانی که دچار زوال ساختاری می‌شوند، مقادیر بسیار کمی از نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم را رهاسازی می‌کنند. سیمان فتوکاتالیست در حال حاضر در برخی محصولات ساختمانی استفاده شده و کاربرد آن در حال رشد است. برای مثال از این سیمان در تولید سنگ‌فرش یا سطح جاده‌ها استفاده می‌شود.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه آیکس مارسلی به رهبری جرمی رز اقدام به شبیه‌سازی فرآیندی کردند که در آن سیمان در معرض شرایط جوی مختلف قرار گرفته و دچار زوال می‌شود.
این گروه تحقیقاتی انواع مختلفی از سیمان را در معرض آب قرار داده و دی‌اکسید تیتانیوم رهاسازی شده از آن را مورد بررسی قرار دادند. این گروه سیمان را در بدترین شرایط قرار دادند. این شرایط شامل باران اسیدی، باد شدید، نمک یا تابش فرابنفش نمی‌شد.
هر چند رهاسازی ذرات دی‌اکسید تیتانیوم بسیار کم بود، اما این پروژه نشان داد که این ذرات وارد محیط زیست می‌شوند. این ذرات متفاوت از آن است که از محصولاتی نظیر منسوجات، رنگ یا پلیمر رهاسازی می‌شود متفاوت است، چرا که در این محصولات نانوذرات بعد از رها شدن در ماتریکس خود باقی می‌مانند، اما در مورد سیمان، این نانوذرات وارد محیط زیست می‌شوند.
محققان در مقاله‌ای که در نشریه Environmental Pollution آورده‌اند که: «نتایج این پروژه باید در سیمان‌های فتوکاتالیستی مورد توجه قرار گیرد. رهاسازی این نانوذرات از سیمان به نظر پیچیده‌تر از آن چیزی است که پیش‌بینی می‌شد.»
این گروه تحقیقاتی امیدوارند که این پروژه نقطه شروع ارزشمندی برای تولید محصولات ایمن‌تر باشد. هر چند این سیمان‌های فتوکاتالیست، رهایش بسیار کمی از نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم دارند اما همین موضوع نیز باید بررسی شود تا در چرخه عمر سیمان‌ها نتیجه آن مورد استفاده قرار گیرد؛ برای مثال، سیمان‌ها در کجا معدوم شده یا دور ریخته شود.
هر چند این یافته‌ها در مراحل اولیه خود است، اما می‌تواند به تولید محصولات ایمن‌تر کمک کند.
