پژوهشگران ایتالیایی نشان دادند که با وارد کردن داروی شیمی‌درمانی به درون نانوحباب‌ها و اعمال امواج شوکی موسوم به ESW می‌توان اثربخشی درمان را در بیماری سرطان افزایش داد. اثرات جانبی داروی شیمی‌درمانی نیز به حداقل می‌رسد.
کاهش ابعاد تومور در موش‌ها با قراردادن داروی شیمی‌درمانی درون نانوحباب
محققان راهبردی برای بهبود رهاسازی دارو و درمان سرطان ارائه کردند که در آن از نانوذرات و امواج شوک‌دهنده استفاده شده است. این روش برای انجام آزمون‌های پیش‌بالینی روی موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفته است.
این گروه تحقیقاتی از نانوحباب‌ها استفاده کردند که در واقع نوعی نانوذرات پر شده با گاز است که می‌توان درون آنها را عوامل شیمی‌درمانی پر کرد. این نانوذرات با استفاده از جریان خون به محل مورد نظر منتقل می‌شوند و دارو را به‌صورت مستقیم به درون تومور رهاسازی می‌کنند. با این حال جریان خون در برخی تومورها محدود بوده و نمی‌توان نانوذرات را به محل مورد نظر در تومور رساند.
در مقاله‌ای که این گروه در نشریه Endocrine related cancer به چاپ رساندند، محققان دانشگاه تورین نشان دادند که چگونه می‌توان نانوذرات جفت شده با امواج صوتی را برای درمان سرطان مورد استفاده قرار داد. این امواج امواج شوک مادی (ESW) نام دارند. این ترکیب روی موش‌هایی که دارای سرطان تیروئید آناپلاستیک (ATC) مورد آزمایش قرار گرفت؛ سرطانی که بسیار خطرناک بوده و درمان آن به سختی انجام می‌شود. نتایج نشان داد که با این روش می‌توان نرخ زنده ماندن را در موش‌ها بعد از شناسایی، به ۵ ماه رساند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود که دوکسوروبیسین که تنها داروی شیمی‌درمانی مورد تأیید برای درمان ATC است، از طریق نانوذرات عملکرد محدودی دارد. در این پروژه محققان دریافتند که پرکردن دوکسوروبیسین درون نانوذرات و اعمال امواج شوکی موجب کاهش ابعاد تومور می‌شود و نرخ رهاسازی دارو درون تومور به حداکثر مقدار خود می‌رسد.
این گروه نشان دادند که با استفاده از این روش، میزان آسیب به قلب که معمولاً در مورد داروی دوکسوروبیسین ایجاد می‌شود، به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد.
ماریا کاتالانو از محققان این پروژه می‌گوید: «این روش راهبرد مناسبی برای درمان تومورهای صلب است. نتایج پیش بالینی انجام شده روی موش‌ها رضایت‌بخش بود و می‌توان برای آزمون بالینی آماده شد.»
