محققان ژاپنی با استفاده از تابش پرتو مادون قرمز نزدیک به نانومیله‌های طلا موفق به افزایش نفوذپذیری پوست به‌منظور رهاسازی داروهای پروتئینی از طریق پوست شدند.
استفاده از نانومیله‌های طلا برای رهاسازی دارو از طریق پوست
داروهای پروتئینی برای درمان برخی بیماری‌ها مناسب هستند، اما به دلیل ابعاد این پروتئین‌ها، تنها راه مؤثر رهاسازی آنها، تزریق است. از سوی دیگر برخی از این داروها را باید در چند مرحله درمانی استفاده کرد که چند ساعت زمان برای آن نیاز است. محققان روش جدیدی ارائه کردند که می‌تواند برای حل این مشکلات مناسب باشد.
محققان دانشگاه کوماموتو در ژاپن سامانه رهاسازی پروتئین از طریق پوست ارائه کردند. در حال حاضر روش‌های چندگانه‌ای برای این کار وجود دارد که از آن جمله می‌توان به میکروسوزن‌ها و آیونتوفوریز (رهاسازی پوستی از طریق جریان الکتریکی) اشاره کرد.
اما این گروه روشی به نام تخریب گرمایی از طریق پوست ارائه کردند که در آن میزان نفوذپذیری پوست با استفاده از گرما و زدایش یک لایه از پوست افزایش می‌یابد. مشکل این روش آن است که بدون آسیب به لایه‌های زیرین پوست باید زدایش لایه‌ای موسوم به (stratum corneum SC) انجام شود.
محققان در این پروژه از ژل شفاف، نانومیله‌های طلا و تابش نور مادون قرمز نزدیک استفاده کردند تا رهاسازی دارو از طریق پوست را به روش تخریب گرمایی انجام دهند. آنها از پروتئین اوالبومین دارای برچسب فلورسانس استفاده کردند تا بتوانند حرکت دارو را رهگیری کنند. این گروه روش خود را هم در محیط آزمایشگاهی و هم محیط زنده مورد آزمایش قرار دادند.
تاکورا نیدوم از محققان این پروژه می‌گوید: «نتایج آزمایش‌های ما نشان داد که اثر گرمانوری روی نانومیله‌های طلا که در اثر تابش مادون قرمز نزدیک اتفاق می‌افتد، موجب گرم شدن پوست شده و نفوذپذیری پوست را افزایش می‌دهد. ما نشان دادیم که با این روش می‌توان هر نوع داروی پروتئینی را رهاسازی کرد.»
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان ر Enhancement of transdermal protein delivery by photothermal effect of gold nanorods coated on polysaccharide-based hydrogel در نشریه European Journal of Pharmaceutics and Biopharmaceutics منتشر شده‌است.
اما این گروه روشی به نام تخریب گرمایی از طریق پوست ارائه کردند که در آن میزان نفوذپذیری پوست با استفاده از گرما و زدایش یک لایه از پوست افزایش می‌یابد. مشکل این روش آن است که بدون آسیب به لایه‌های زیرین پوست باید زدایش لایه‌ای موسوم به (stratum corneum SC) انجام شود.
محققان در این پروژه از ژل شفاف، نانومیله‌های طلا و تابش نور مادون قرمز نزدیک استفاده کردند تا رهاسازی دارو از طریق پوست را به روش تخریب گرمایی انجام دهند. آنها از پروتئین اوالبومین دارای برچسب فلورسانس استفاده کردند تا بتوانند حرکت دارو را رهگیری کنند. این گروه روش خود را هم در محیط آزمایشگاهی و هم محیط زنده مورد آزمایش قرار دادند.
تاکورا نیدوم از محققان این پروژه می‌گوید: «نتایج آزمایش‌های ما نشان داد که اثر گرمانوری روی نانومیله‌های طلا که در اثر تابش مادون قرمز نزدیک اتفاق می‌افتد، موجب گرم شدن پوست شده و نفوذپذیری پوست را افزایش می‌دهد. ما نشان دادیم که با این روش می‌توان هر نوع داروی پروتئینی را رهاسازی کرد.»
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان ر Enhancement of transdermal protein delivery by photothermal effect of gold nanorods coated on polysaccharide-based hydrogel در نشریه European Journal of Pharmaceutics and Biopharmaceutics منتشر شده‌است.
