یک تیم تحقیقاتی از ایتالیا و اسپانیا نشان دادند که نانولوله‌های کربنی می‌توانند برای التیام آسیب‌های وارد شده به نرون‌ها استفاده شوند. نانولوله کربنی هم باعث رشد نرون‌ها شده و هم سیناپس ایجاد می‌کند.
نانولوله‌های کربنی موجب رشد نرون و تشکیل سیناپس می‌شوند
محققان در مقاله‌ای که در نشریه Nanomedicine: Nanotechnology, Biology, and Medicine نشان دادند که نانولوله‌های کربنی برای اصلاح آسیب‌های وارد شده به ارتباط میان سلول‌های عصبی مناسب هستند.
این پروژه که ماحصل یک کار تحقیقاتی مشترک میان دانشگاه تریست و SISSA است، روی اصلاح آسیب‌های نرونی متمرکز بوده و در آن از فناوری نانو استفاده شده‌است.
نانولوله‌های کربنی در این پروژه هم به‌عنوان داربست و هم به‌عنوان پل زیست‌سازگار مصنوعی برای انتقال سیگنال‌های عصبی استفاده می‌شوند. برای حل برخی مشکلات فیزیکی در بیماران به ویژه کسانی که دچار جراحت در مغز و نخاع شده‌اند، لازم است که بتوان اتصال از دست رفته را در این بافت‌ها از نو ایجاد کرد.
مازیزو پاروت و لورا بالرینی از محققان این پروژه می‌گویند: «اول این که ما نشان دادیم نانولوله‌های کربنی با ساختار لیپیدی به ویژه کلسترول تداخل ندارند. این در حالی است که غشاء سلولی در نرون‌ها توسط این مواد ساخته می‌شود. لیپیدهای غشائی نقش مهمی در انتقال اطلاعات از طریق سیناپس‌ها ایفا می‌کنند. نانولوله‌های کربنی در این فرآیند تاثیری نداشته که این موضوع اهمیت زیادی دارد.»
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که نانولوله‌های کربنی قادراند برخی فرآیندهای زیستی نظیر رشد نرون‌ها را مدیریت کرده و موجب تشکیل اتصالات بین نرونی شوند.
محققان این پروژه معتقداند که نانولوله‌های کربنی موجب رشد نرون‌ها شده و به تشکیل سیناپس‌ها کمک می‌کنند. این رشد نامحدود نبوده و به‌صورت پیوسته نیست. ما نشان دادیم که چند هفته بعد از شروع کار، فرآیند به یک تعادل می‌رسد. یافته‌های این پروژه که نشان می‌دهد تعامل نانولوله‌های کربنی و محیط اطراف در نرون‌ها پایدار و کارا است، اهمیت بنیادی دارند.»
یکی از دستاوردهای این پروژه آن است که انطباق‌پذیری مکانیکی و پایداری نانولوله‌های کربنی را به بافت‌های زیستی ثابت کرد. این گروه به دنبال آزمایش این روش در محیط زنده و درون بدن هستند.
