محققان نانوذرات پلیمری زیست‌سازگاری ساختند که می‌تواند به بخش آسیب دیده نخاع تزریق شده و مانع از التهاب نخاع شوند. این نانوذرات از آسیب‌های ثانویه به نخاع جلوگیری می‌کنند.
نانوذراتی که مانع از آسیب‌های بیشتر نخاع در مصدوم می‌شود
محققان نشان دادند که تزریق نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر به موش‌ها بعد از آسیب وارد شده به نخاع، از التهاب آن جلوگیری می‌کنند. التهاب یکی از عواملی است که فرآیند ترمیم نخاع را به تأخیر می‌اندازد.
جک کسلر از دانشگاه نورث‌وسترن می‌گوید: «نتایج این پروژه بسیار جالب توجه بوده و می‌تواند در آینده در کلینیک‌ها مورد استفاده قرار گیرد.»
بعد از آسیب نخاع، مقدار زیادی از سلول‌های عصبی دچار آسیب شده و التهابی در بخش نخاع ایجاد می‌شود. این التهاب مانع از ترمیم سلول‌های عصبی می‌شود. این گروه تحقیقاتی نشان دادند که درصورت تزریق نانوذرات به موش‌ها، فرایند راه رفتن‌شان بهتر انجام می‌شود.
درصورتی که مسئولان اورژانس در همان زمان‌های اولیه بعد از تصادف بتوانند این نانوذرات را به مصدوم تزریق کنند، می‌توانند آسیب‌های ثانویه به نخاع را کاهش دهند. این روش در واقع یک روش درمانی نیست و تنها می‌تواند از آسیب‌های ثانویه جلوگیری کند و همچنان آسیب اولیه روی نخاع وجود دارد.
محققان این پروژه معتقداند که برای بررسی ایمنی این نانوذرات باید تحقیقات بیشتری روی آن انجام شود، هر چند تاکنون هیچ نشانه‌ای از سمیت در این نانوذرات دیده نشده است.
این نانوذرات از جنس پلی لاتیک کو گلیکولیک اسید هستند که کاملاً زیست‌سازگار بوده و توسط FDA تأیید شده‌است. این نانوذرات با اتصال به سلول‌های مونوسایت که مولد التهاب هستند، مانع از ملتهب شدن بخش آسیب دیده می‌شوند.
میلر از محققان این پروژه می‌گوید: «نتایج این پروژه نشان می‌دهد که نانوذرات می‌تواند برای درمان زخم‌های نخاعی مورد استفاده قرار گیرد.»
این نانوذرات بسیار پایدار هستند و می‌توان آن‌ها را درون سرنگ نگهداری کرد. مسئولان اورژانس می‌توانند این سرنگ را با خود به صحنه تصادف برده و آن را به مصدوم تزریق کنند.
پیش از این، محققان برای بلوک کردن سلول‌های منوسایت التهابی روش‌هایی را ارائه کرده بودند. این روش‌ها در کنار مزایایی که داشتند، مشکلاتی را نیز به وجود می‌آوردند. اما این روش اثر جانبی برای مصدوم به همراه ندارد.
نتایج این پروژه در نشریه Neurobiology of Disease منتشر شده‌است.
