محققان با استفاده از لایه‌های دی‌سولفید مولبیدن موفق به ساخت نانوعملگری شدند که قادر به بلند کردن اجسامی ۲۰۰ برابر سنگین‌تر از خود است. این ابزار به محرک خارجی نظیر گرما یا ولتاژ پاسخ داده و جسم مورد نظر را بلند می‌کند.
نانوابزاری که وزنه ۲۰۰ برابر سنگین‌تر از خود را بلند می‌کند
محققان دانشگاه روتگرز ابزاری ساختند که می‌تواند ۲۰۰ برابر وزن خود را بلند کند. این نانوابزار که در واقع یک عملگر است، ابعاد بسیار کوچکی داشته و می‌تواند انقلابی در حوزه فناوری نانو ایجاد کند.
براساس اطلاعات منتشر شده، این نانوابزار که وزنه ۱٫۶ میلی‌گرمی را بلند می‌کند، از لایه‌های مختلف دی‌سولفید مولیبدن تشکیل شده‌است که یک ترکیب معدنی رایج در روان‌سازهاست.
این ابزار رفتاری شبیه به عضله دارد، به‌طوری که به محرک‌های بیرونی پاسخ داده و حرکت می‌کند. مانیش چهوالا از محققان این پروژه می‌گوید: «تصور کنید که چند ورق با ضخامت اتمی روی هم قرار داشته باشند. چیزی که میان این لایه‌ها وارد و خارج می‌شود، یون‌ها و اتم‌های باردار است. اگر شما محرک خارجی نظیر ولتاژ یا گرما به این ساختار وارد کنید، این عضله مصنوعی شروع به حرکت می‌کند و با حرکت خود می‌تواند کاری انجام دهد.»
این گروه تحقیقاتی در حال کار روی ابرخازن‌ها بودند که این نانوابزار را تولید کردند. این نانوابزار رفتاری شبیه به ابرخازن دارد که در اثر وارد شدن بار، تغییر شکل می‌دهد و با این تغییر شکل اقدام به بلند کردن اجسام می‌کند. این گروه در حین کار روی ابرخازن‌ها دریافتند که این رفتار می‌تواند برای ساخت عملگرهای الکتروشیمیایی و الکترومکانیکی استفاده شود.
این پروژه تقریباً ۴ سال زمان برده است و نتایج مربوط به آن در قالب تز دکتری به چاپ رسیده است. این گروه معتقداند که از این فناوری می‌توان در حوزه‌های مختلف نظیر پزشکی استفاده نمود. عملگرها کاربردهای مختلفی از توربین‌های باد گرفته تا دریچه‌های لوله‌های آب دارند. استفاده از نانوعملگرها موجب می‌شود تا فضای کمتری در ادوات به کار گرفته شود و مصرف انرژی کاهش یابد.
برخی از یافته‌های بنیادی ممکن است بدون کاربرد به نظر برسند، اما همین مفاهیم می‌توانند زیربنای دستاوردهای بعدی باشند. بنابراین کار روی علوم پایه اهمیت زیادی دارد.
