نانوالکترودهایی جهت تشخیص بیماری پارکینسون و آلزایمر

پژوهشگر دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی با همکاری محققی از فرانسه موفق به ساخت الکترودهایی شده‌اند که می‌تواند تجمع پروتئین‌ها را حتی در غلظت‌های پایین مشخص کند. تجمع پروتئین‌ها، از عوامل اصلی ایجاد بیماری‌های شایعی مانند پارکینسون، آلزایمر و دیابت هستند. در ساخت این الکترود از اکسید گرافن نانومتخلخل استفاده شده است.

بعد از بیماری آلزایمر، پارکینسون معمول‌ترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می‌آید. پارکینسون یک بیماری مزمن و همیشه در حال پیشرفت است.
دکتر فرشته چکین- عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی- در معرفی طرح انجام شده عنوان کرد: «پروتئین‌ها، بعد از آب، بیشترین جزء سلولی را تشکیل می‌دهند و عملکرد آن‌ها به طور ثابتی بستگی به واکنش‌های متقابل با سایر مولکول‌ها دارد. پروتئین‌ها در غلظت‌های بالای عوامل دگرگون کننده، رسوب و یا در واقع تجمع می‌دهند. همانگونه که اشاره شد تجمع پروتئین‌ها و تشکیل آمیلوئیدهای پروتئینی، از عوامل اصلی ایجاد بیماری‌های شایعی مانند دیابت، پارکینسون و آلزایمر هستند. به همین منظور، در این طرح الکترودهایی طراحی شده‌اند که قادر به اندازه‌گیری پروتئین لیزوزیم و تأیید پدیده تجمع لیزوزیم با حد تشخیص پایین باشد. این الکترود، از جنس کربن شیشه‌ای ساخته شده که سطح آن با استفاده از اکسید گرافن کاهش یافته متخلخل اصلاح شده است.»
چکین در ادامه به ویژگی‌های ممتاز این الکترود اشاره کرد و گفت: «نتایج نشان داده که الکترود اصلاح شده توانایی تشخیص تجمع پروتئین حتی در غلظت‌های خیلی پایین را دارد. کاهش هزینه‌ طراحی الکترود به دلیل استفاده از اکسید گرافن نانومتخلخل ارزان قیمت با قدرت جذب بالای پروتئین و قابلیت استفاده‌ی مجدد از آن بعد هر اندازه گیری از دیگر مزایای این الکترود است.»
این نتایج می‌تواند برای تشخیص بیماری‌های شایع دیابت، پارکینسون و آلزایمر و همچنین در توسعه و طراحی دارو برای مقابله با این بیماری‌ها سودمند باشد.
به گفته‌ی چکین، در این طرح بررسی ویژگی‌های اکسید گرافن کاهش یافته متخلخل با استفاده ازدستگاه TEM وتأیید پدیده‌ تجمع لیزوزیم توسط AFM صورت گرفته است.
دکتر فرشته چکین- عضو هیأت علمی گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی- و محققی از دانشگاه لیل(Lille) فرانسه در این کار همکاری داشته‌اند. نتایج این طرح در مجله‌ی Electrochimica Acta با ضریب تأثیر ۴/۸۰۳ (جلد ۲۵۴، سال ۲۰۱۷، صفحات ۳۷۵ تا ۳۸۳) منتشر شده است.