نانوسیم‌های اکسیدتیتانیم، حامل داروی ضد آلزایمر

سربرولیسین دارویی برای درمان آلزایمر است، اما آنزیم‌های بدن بخش زیادی از آن را تجزیه می‌کنند. برای حل این مشکل محققان از نانوسیم‌ حاوی اکسیدهای تیتانیم استفاده کردند که نقش حامل را برای رهاسازی این دارو ایفا می‌کنند.

محققان دریافتند که ترکیب نانوسیم‌های‌ تایتانات و سربرولیسین می‌تواند برای درمان آلزایمر مفید باشد. نانوسیم‌های تایتانات که در واقع ترکیبی از اکسیدهای تیتانیم هستند، قابلیت عبور از سد خونی مغز را دارند. آزمایش این ترکیب روی مدل‌های حیوانی نشان داد که استفاده از نانوسیم‌های تایتانات می‌تواند اثربخشی سربرولیسین را افزایش دهد.
سربرولیسین یک ماده‌ی اثربخش برای درمان بیماری‌های شناختی است که در برخی کشورها تأییدیه لازم برای استفاده‌ی بالینی را دریافت کرده است. مشکل این ماده آن است پیش از رسیدن به مغز توسط آنزیم‌های بدن تجزیه می‌شود؛ بنابراین اثربخشی آن بسیار کم است. دوز بالای این دارو نیز عوارض جانبی زیادی دارد.
برای حل این مشکل محققان از نانوسیم‌ها به‌عنوان حامل استفاده کردند تا این دارو با عبور از سد خونی مغز، وارد محل مورد نظر شود. پژوهشگران سوئدی، اسپانیایی و آمریکایی نانوسیم‌های تایتانات را با سربرولیسین ترکیب و آنها را روی سلول‌های بنیادی موش آزمایش کردند. نتایج نشان داد که موش‌های مبتلا به آلزایمر بهبود قابل توجهی پیدا کردند.
در این پروژه محققان ازنانوسیم‌های تایتانات که با سربرولیسین پر شده‌اند، استفاده کردند. این نانوسیم‌ها دارو را با خود حمل کرده و در محل مورد نظر رهاسازی می‌کنند. از آنجایی که ترکیبات اکسید تیتانیم از نظر شیمیایی خنثی هستند، با ترکیبات زیستی واکنش نداده و مشکلی به‌وجود نمی‌آورند.
این نانوحامل محتویات خود را از سد خونی مغز عبور داده و به‌آرامی در بدن رهاسازی می‌کند. این کار موجب می‌شود تا پزشکان بتوانند دوز دارو را افزایش دهند؛ بدون این که عوارض جانبی جدی برای بدن ایجاد شود.
محققان معتقداند که با استفاده از این روش می‌توان سامانه‌هایی برای رهاسازی دارو به‌منظور درمان انواع مختلف بیماری‌های عصبی ایجاد کرد.