شرکت نانوسنت (NanoCnet) توسط یکی از دانشجویان ایرانی دانشگاه واترلو در کانادا برای تجاری‌سازی فناوری نانوجوهرها و فیلم‌های لایه نازک رسانا تأسیس شد. این مواد نسبت به فناوری‌های رایج با هزینه کمتر تولید شده و دوام بیشتری دارند.
تأسیس شرکتی برای تجاری‌سازی نانومواد رسانا
هادی حسین‌زاده خلیق زمانی که به دانشگاه واترلو آمد، به دنبال اتمام دوره دکتری خود بود و مسیر زندگی خود را در استادی دانشگاه می‌دید. او هیچگاه تصور نمی‌کرد که ماحصل تحقیقاتش به راه‌اندازی کسب و کاری ختم شود و بتواند شرکتی تأسیس کند تا نانومواد رسانا و انعطاف‌پذیری که با کمک احسان مازبنراد ساخته است را تجاری‌سازی کند. اتفاق بسیار مهم بود این است که این نانومواد رسانا بسیار مقرون به‌صرفه بوده و نسبت به مواد رسانای دیگر دوام بیشتری دارند.
خلیق می‌گوید: «ما درباره چالش‌های فعلی فناوری گفتگو می‌کردیم. ما فکر کردیم که راهکاری برای یکی از این چالش‌ها ارائه کنیم؛ در نتیجه فناوری جدیدی را ابداع کردیم.»
این مواد می‌توانند در آینده پایه فیلم‌های لایه نازک رسانا باشند و در الکترونیک مدرن، به‌ویژه پنل‌های لمسی و نمایشگرها استفاده شوند. خلیق می‌افزاید: «من تحقیقات زیادی انجام دادم و محصولات موجود را بررسی کردم و اشکالات متعددی در آن‌ها دیدم. همکار من که از بنیان‌گذاران این شرکت نیز هست، در حوزه سنتز مواد تخصص دارد. ما موفق به ارائه فرآیند جدیدی شدیم که نسبت به فناوری‌های رایج تفاوت شگرفی دارد. ما در نهایت نسل جدیدی از مواد رسانا را ساختیم.»
این گروه تحقیقاتی برای تولید جوهرهای نانوساختار رسانا و فیلم‌های شفاف رسانا، اقدام به تأسیس شرکت نانوسنت (NanoCnet)- یک استارت‌آپ منشعب شده از دانشگاه واترلو- کردند.
مواد فعلی موجود در بازار بسیار گرانقیمت و صلب بوده و به‌سرعت دچار زوال ساختاری می‌شوند. این ویژگی‌ها موجب محدودیت عملکرد ادوات الکترونیکی می‌شود. اما این مواد جدید، ۲۰ برابر دوام بیشتری نسبت به مواد فعلی داشته و کاملاً انعطاف‌پذیر است و در عین حال چند برابر ارزان‌تر نیز است.
این شرکت موفق به دریافت حمایت مالی نیز شده‌است. مسئولان این شرکت معتقداند که مدیریت شرکتی که در حوزه فناوری نانو فعالیت دارد، پیچیدگی‌های زیادی داشته و پول تنها مسئله‌ی مهم برای موفق شدن نیست.
این شرکت قصد دارد تا ۵ سال آینده ادوات حسگری را با البسه ترکیب کند. خلیق می‌گوید: «زمانی که از ایران به کانادا آمدم آخرین چیزی که به آن فکر می‌کردم شروع یک کسب و کار جدید بود و بیشتر به دنبال استادی دانشگاه بودم. اما به مرور نظرم عوض شد و تجاری‌سازی را مسیر بهتری دیدم.»
