پژوهشگران هندی موفق به ساخت میکروروباتی شدند که نقش نانوانبرک را ایفا می‌کند که با استفاده از آن می‌توان ذرات نانومتری را به دام انداخت. این نانوانبرک به‌صورت همراه قابل استفاده است.
نانوانبرک همراه، ابزاری برای به دام اندازی نانوذرات
محققان مؤسسه علم هند موفق به ساخت نانوانبرک همراه شدند که با استفاده از آن می‌توان ذرات در مقیاس نانومتری را در یک سیال به دام انداخت. این ابزار با استفاده از نانوساختارهای مارپیچی فرومغناطیس ترکیب شده با نانوذرات نقره ساخته شده‌است. این ابزار در اثر تابش نور، نیروی مکانیکی ایجاد می‌کند؛ این نیرو برای به دام اندازی باکتری‌ها، نانوالماس فلورسانس و ذرات کلوئیدی قابل استفاده است. از این فناوری می‌توان در حوزه‌ی آزمایشگاه روی تراشه و میکروسیالی استفاده کرد.
در حال حاضر از انبرک‌های نوری، صوتی، الکتریکی و مغناطیسی برای به دام اندازی استفاده می‌شود. با کاهش ابعاد جسمی که به دام افتد، نیروی اعمالی به آن نیز افزایش می‌یابد؛ بنابراین کنترل ذرات نانومتری بسیار دشوار است.
انبرک‌های پلاسمونیک عملکرد خوبی دارند، اما این ابزارها نیز با سرعت بسیار کم اجسام نانومقیاس را جذب می‌کنند. از دیگر گزینه‌ها، استفاده از میکروروبات‌ها است که معمولاً با استفاده از یک واکنش شیمیایی یا نیروی خارجی نیروی مورد نیاز را برای به دام اندازی تأمین می‌کنند. البته با این روش نمی‌توان ذرات نانومقیاس را دستکاری کرد.
میکروروباتی که این گروه تحقیقاتی ساختند، مبتنی بر نانومواد فرومغناطیس است. این گروه با استفاده از پرتو الکترونی دی‌اکسید سیلیکون را تبخیر و اقدام به رشد ساختار مارپیچ روی سطح کردند و آن را روی زیرلایه الگودار قرار دادند. در نهایت نانوذرات نقره پلاسمونیک در محل ساختار مارپیچ روی سطح قرار داده می‌شوند.
جزیره‌های پلاسمونیک نقش آنتن نانومقیاس را ایفا می‌کنند، به طوری که وقتی نور به آنها تابیده می‌شود، نیرویی قوی ایجاد می‌کنند که با استفاده از آن می‌توان نانوذرات کلوئیدی را به دام انداخت. با خاموش کردن منبع نور، نیروی ایجاد شده نیز ناپدید می‌شود. بنابراین با کنترل تابش می‌توان فرآیند به‌دام اندازی را انجام داد.
براساس اطلاعات منتشر شده توسط محققان، این میکروروبات می‌تواند در سامانه‌های میکروسیالی برای مرتب کردن و انتقال ذراتی در حد ۱۰۰ نانومتر مورد استفاده قرار گیرد.
