محققان دانشگاه کرنل روشی موسوم به AF4 را برای شناسایی و مطالعه نوعی نانوذرات زیستی به کار گرفتند. این نانوذرات توسط سلولهای سرطانی ترشح شده و به پیشرفت سرطان در بدن کمک میکند.
سیگنالدهی سلولهای سرطانی با استفاده از نوعی نانوذرات زیستی
محققان دانشگاه ویرل کرنل مدیسین موفق به کشف پیغامبرهای سلولی جدیدی شدند. در مقالهای که این گروه در نشریه Nature Cell Biology به چاپ رساندند نشان دادند که چگونه با استفاده از روش تقسیمبندی جریان میدانی نامتقارن (AF4) میتوان بهصورت موثری نانوذراتی موسوم به اگزوزم را مرتب کرد. اگزوزمها توسط سلولهای سرطانی ترشح شده و حاوی DNA، RNA، چربی و پروتئین است. این روش به محققان اجازه میدهد تا روی جداسازی اگزوزمها و تولید نانوذرات جدیدی موسوم به اگزومر کار کنند.
دیوید لیدن از محققان این پروژه میگوید: « ما دریافتیم که اگزومرها ذراتی هستند که از سلول سرطانی ترشح میشوند. این ذرات از نظر ساختاری و عملکردی از اگزوزمها تفاوت دارند. اگزومرها با سلولها در مغز قرمز استخوان و کبد ترکیب شده و موجب تغییر عملکرد ایمنی بدن و متابولیسم داروها میشوند.»
اگزومرها ابعادی کمتر از ۵۰ نانومتر داشته که و در مقایسه با اگزوزمهای ۶۰ تا ۸۰ نانومتری، ابعاد کوچکتری دارند. هایینگ ژنگ از محققان این پروژه میگوید: «اگزوزمها و اگزومرها دارای ویژگیهای زیستفیزیکی متفاوتی هستند برای مثال سفتی و بار الکتریکی متفاوتی دارند. هر قدر این ذرات سفتتر باشد، توسط سلول سادهتر جذب میشوند. اگزومرها از اگزوزمها سفتتربوده در نتیجه برای استفاده در انتقال پیام تومور به سلولهای گیرنده، اثربخشتر هستند. این روش میتواند ابزار مناسبی برای دانشمندان بهمنظور مطالعه نانوذرات پیچیده باشد. نتایج این نوع مطالعات به محققان کمک میکند تا تستهای تشخیصی جدیدی برای شناسایی زیستنشانگرهای بیماری ارائه کنند.»
پژوهشگران دانشگاه کرنل پتنت مربوط به این فناوری را آماده کرده در صدد ثبت آن هستند. با این فناوری محققان میتوانند روی چگونگی عملکرد پیغامبرهای سلولی کار کنند.
سرطان یک بیماری سیستمی بوده که نیازمند عملکرد چند اندام مختلف است. نانوذراتی که توسط سلولهای سرطانی ترشح میشوند نقش مهمی در توسعه این بیماری دارند.
اگزوزم و اگزومر در تاثیرگذاری روی سلولهای سرطانی با هم تفاوت دارند. اگزومرها آنزیمهای متابولیکی را به کبد حمل میکنند در حالی که برخی از اگزوزمها متابولیسم را نودهای لنفاوی تحریک میکنند و برخی دیگر از متاستاز سلول هدف پشتیبانی میکنند.