تبدیل گاز دیاکسیدکربن به نانولولهکربنی پروژهای است که برای دریافت جایزه ۲۰ میلیون دلاری رقابت XPRIZE به مرحله فینال رسیده است. این پروژه قرار است در مقیاس صنعتی در کانادا به کار گرفته شود تا عملکرد آن اثبات شود.
پروژه تبدیل دیاکسیدکربن به نانولولهکربنی
استوارت لیخت و همکارانش از دانشگاه جرج واشینگتون در میان فینالیستهای رقابت ۲۰ میلیون دلاری Carbon XPRIZE قرار گرفتند. این گروه روی فرآیند تبدیل دیاکسیدکربن به نانولوله کربنی (C2CNT) کار میکنند که به عنوان یکی از ده فینالیست این رقابتها انتخاب شدهاست.
این گروه با استفاده از فناوری ارزان که مصرف انرژی پایینی دارد، روشی ارائه کردند که میتواند دیاکسید کربن را به محصولی با ارزش تبدیل کند. نانولولههای کربنی گزینهی مناسب برای استفاده در صنایع مختلف هستند که جانشین فلزات در بدنه هواپیما و ادوات ورزشی شدهاند.
در این فرآیند، دیاکسیدکربن مستقیم از هوا یا دودکش صنایع جذب شده و درون یک حمام حل میشود. در قدم بعد با الکترولیز تجزیه شده و اکسیژن در آند آزاد میشود و نانولولهکربنی خالص در کاتد باقی میماند.
این پروژه از نظر اقتصادی برای صنایع انتشار دهنده دیاکسیدکربن اهمیت دارد؛ چرا که در نهایت به محصولی کاربردی دست پیدا میکنند. مسئولان این رقابت نیز به دنبال صنعتی کردن این فرآیند هستند تا با استفاده از آن روی تغییرات اقلیمی تأثیرگذار شوند.
در مرحله نیمهنهایی، توانمندی تیمها پیرامون مقدار دیاکسیدکربن مصرف شده و میزان و ارزش بازار محصولی که از دیاکسیدکربن بهدست میآید ارزیابی میشود. همچنین میزان انرژی مورد نیاز فرآیند آنها و مواد و فضایی که نیاز دارند نیز در نتیجه قضاوت تأثیرگذار است.
در مرحلهی نهایی، تیمها باید ثابت کنند که در مقیاس صنعتی، ده برابر عملکرد بهتری دارند. در این مرحله که تا سال ۲۰۲۰ به طول میانجامد، محققان پروژه C2CNT قصد دارند گاز دیاکسیدکربن منتشر شده از نیروگاه گازی در آلبرتای کانادا را جذب و نانولولهکربنی ایجاد کنند تا شانس دریافت جایزه فینال را بهدست آورند.
پروژه C2CNT از سال ۱۹۸۷ آغاز شدهاست. در آن زمان رهبر این پروژه با انجام محاسبات و آزمایشهایی نشان داد که این کار با استفاده از انرژی خورشید قابل انجام است. این پروژه ماحصل ۳۰ سال تحقق است.