پژوهشگران مالزیایی موفق به ساخت نانوروانسازی شدند که خستگی و گرمای تولید شده در موتور را به حداقل میرساند. این نانوروانساز روی خودروهای مسابقهای مورد آزمایش قرار گرفته است.
آزمایش موفقیتآمیز نانوروانساز روی خودروهای مسابقهای
روانسازها از عناصر کلیدی در موتورها هستند و میزان اصطکاک و ایجاد گرمای ناخواسته را به حداقل میرسانند. محمد خالد و عبدل خلیج راشد از دانشگاه سانوی موفق به ارائه فناوری شدند که موجب بهبود روانسازهای صنعتی میشود. این دو دانشمند در سال ۲۰۱۷ به دانشگاه سانوی پیوستند تا روی نانوروانسازهای گرافنی کار کنند.
خالد میگوید: «خستگی موتورها یک دغدغه جهانی است که سالانه هزینه زیادی ایجاد میکند. در روانسازهای رایج از افزودنیهای شیمیایی استفاده میشود که موجب محدودیت کارایی آنها میشود. ما برای حل این مشکل از نانومواد استفاده کردیم، مواد دو بعدی، گرافن و اکسیدهای فلزی از جمله موادی هستند که از سال ۲۰۰۷ برای انتقال حرارت استفاده میشوند. ما در این پروژه روی انتقال حرارت و نانوروانسازها کار کردیم.» این گروه سال جاری روی تجاریسازی نانوروانسازهای گرافنی کار کردند که کارایی موتورها را بهبود میدهد.
Infinoil نانوروانسازی است که گرما و خستگی را از موتور میزداید. این گروه تحقیقاتی نوامبر سال گذشته، این نانوروانساز را روی خودرویی در مالزی مورد آزمایش قرار دادند. این خودرو مسابقهای ۲۴ ساعت در پیست مسابقه بود و نانوروانساز عملکرد خوبی از خود نشان داد.
محمد دانیال حلیم میگوید: «این نانوروانساز نسبت به روانسازهای رایج عملکرد بهتری داشت، بهطوری که برخی از رقبای ما در طول ۲۴ ساعت مسابقه، دو یا سه بار روغن عوض کردند، اما این روانساز دما و فشار روغن را در شرایط مناسبی نگهداشت.»
در حال حاضر این دو محقق روی فرایند تجاریسازی روانسازهای موتورهای خودرو تمرکز دارند. خالد میگوید: «ما همچنین در حال جستجوی راهکارهایی مبتنی بر نانوروانساز به منظور حل مشکلات صنعت هوافضا، دریایی یا حمل و نقل ریلی هستیم. ما معتقدیم که نانوروانسازها نقش بسیار مهمی در انقلاب صنعتی چهارم دارند.»
گروه تحقیقات مواد دو بعدی پیشرفته و گرافن (GAMRG) یکی از گروههای تحقیقاتی در دانشگاه سانوی مالزی است.